Sustainable finance is zoveel meer

18 september 2020

Duurzaam beleggen en investeren? Sustainable finance is veel meer: wordt als persoon en bedrijf écht duurzaam.

Een serie blogs over strategie, ondernemerschap, overleven, IT, & financiering.

Veel financiële instellingen en traditionele professoren zeggen dat ze bezig zijn met ‘sustainable finance’. Wat ze eigenlijk bedoelen is: duurzaam beleggen en investeren in duurzame bedrijven, waaronder veel zogenaamde impact startups en scale-ups. Maar wat is echte sustainable finance?

Door Tony de Bree. Hij is auteur van ‘Overlevingsstrategie voor startups‘, ‘De scale-up blueprint’ en ‘Kan het vliegen?’. Sinds 1997 spot hij succesvol bedrijven als Amazon, Bol, ASML, IKEA en PayPal. Hij is ICT-lid in RvC’s en werkte bij ABN AMRO, als Dragon bij corporate venturing en als global splitsingsmanager KYC.

Wat echte sustainable finance is of eigenlijk zou moeten zijn: een echt duurzaam corporate business model en een echt duurzaam corporate verdienmodel waarin winstmaximalisatie en aandeelhouderswaarde niet meer centraal staan, zoals nu nog steeds wel het geval is bij onze grote verzekeraars, grootbanken, en pensioenfondsen en in de publicaties van Nederlandse sustainable finance profs.

Sustainable finance en de coronacrisis

Het afgelopen jaar heb ik als voorbereiding op mijn laatste boek ‘Groeien zonder te groeien, succesvol ondernemen in de betekeniseconomie’ heb ik 3 intrapreneurs en 22 succesvolle ondernemers geïnterviewd. Wat daarbij voortdurend terugkwam was dat financiële instellingen zoals grootbanken in de praktijk gewoon echte duurzame investeringen in bijvoorbeeld de bouw of landbouw weigeren, omdat men er onvoldoende rendement in ziet volgens het oude ‘groeien moet’ model. Denk aan leningen in duurzame bouw, op voorraad, en in kleine huizen onder de 40.000 euro, waarvoor mensen geen hypotheek meer nodig hebben. Of aan investeringen in duurzame (elektrische) tractoren in kleinschalige co-operatieve landbouwbedrijven die lokaal willen produceren en verkopen.

Wat daarnaast ook duidelijk is geworden: grootbanken kunnen hun investeringen in impact startups en scale-ups aan het begin van een crisis weer heel snel intrekken, zoals het geval was bij een aantal van mijn eigen impact scale-up klanten. Een van de redenen daarvoor is dat huidige vormen van sustainable finance, en ook entrepreneurial finance, vooral asset-based is: ook weer gebaseerd op het oude ‘groeien moet’ massaproductie en exportmodel. Het is eigenlijk te gek voor woorden: je krijgt wél financiering als je wéér een megastal voor 10.000 varkens wil bouwen, maar niét voor die andere, kleinschalige en echt duurzame exploitaties!

Wat betekent het invoeren van echt sustainable finance in de praktijk?

Echte sustainable finance betekent allereerst dat je het als persoon niet meer ‘normaal’ vindt dat je een heel hoog salaris krijgt voor je hoge positie bij een financiële instelling als ‘Head of Sustainability’ of als professor ‘sustainable finance’, waarbij je boeken schrijft waarin het woord ‘klant’ en ‘milieu’ niet één keer voorkomen.

Het betekent dat je zelf je eigen versie van een minimalistische levensstijl aanneemt en dat je zelf genoegen neemt met ‘groeien zonder te groeien’ in plaats van onderdeel uit te blijven maken van de oude ‘groeien moet’ economie met veel Bokito-management. Het betekent ook dat je, in ruil voor investeringen in bedrijven en impact startups en scale-ups, niet die bedrijven verplicht om eindeloos te moeten groeien, omwille van niet-duurzame hoge rendementen op je leningen, kredieten en investeringen, die je wil verdienen omdat je daarmee je veel te hoge niet-noodzakelijke interne kosten, inclusief veel te hoge salariskosten en dure kantoorpanden, moet goedmaken en je aandeelhouders tevreden stellen.

Het betekent kortom, dat je als persoon en als bedrijf écht duurzaam gaat ondernemen en beleggen. Het voordeel daarvan is bovendien dat je niet in een gouden kooi gaat of blijft zitten: mooi toch?

Andere blogs in deze serie: