Is Cash Cool? 1- When too much cash will kill you

Een serie blogs over strategisch waardemanagement.

BLOG – ‘Analisten zien steeds minder koopwaardige AEX-aandelen’, kopte Het Financieele Dagblad ooit. Zij durven steeds minder koopaanbevelingen te doen, maar zijn ook terughoudender met het afgeven van verkoopadviezen. Steeds vaker kiezen zij voor de relatief veilige aanbeveling ‘vasthouden’ (‘hold’). Analisten worden (ruim) betaald om beleggers te voorzien van ideeën en strategieën. Het ligt dus niet in de aard van hun werk om een neutrale positie in te nemen.

Door Leo van de Voort. Hij is bestuursadviseur bij Fuel for Living Strategies, voormalig directeur corporate finance Kempen & Co en en co-auteur van het boek Risicovreugde.

Als belangrijke verklaring wordt gegeven dat de mogelijkheid om toekomstige omzet en winst van bedrijven te voorspellen beperkt is. Soms is die zelfs nul. ‘Bedrijven durven er zelf ook maar weinig over te zeggen’. Duh.

Tegelijkertijd blijkt dat de grote beursgenoteerde Nederlandse bedrijven vele miljarden euro in kas houden. Deze ‘kasberg’ wordt niet geïnvesteerd, maar staat geparkeerd bij systeembanken. In afwachting van betere tijden. Gaap.

Bedrijven hebben ook weinig reden – vinden ze – om te investeren als er toch weinig vraag is. Ik zou zeggen – ga eens vraag creëren. Dat kan!

De waarde van een onderneming wordt grotendeels verklaard door de verwachting (!) van toekomstige kasstromen die de onderneming zou kunnen genereren. Dat veronderstelt toch een behoorlijke mate van inzicht in doel en richting van de onderneming, en een bepaald trackrecord in het waarmaken van die plannen.
Nederlandse bedrijfsbestuurders maken doorgaans ook waar wat ze zeggen, alleen zeggen ze zo weinig.

Nederlandse speenvarkens

Het feit dat veel (Nederlandse) ondernemingen zich zo voelen ondergewaardeerd moet dus veeleer worden gezocht in het feit dat zij, bij voortduring, bezig zijn met incrementeel overleven. De berg kasgeld waarop zij zitten is daar temeer een bewijs van. Het maakt die ondernemingen ook tot een gewilde overnameprooi. Als het zittend management zo weinig rendement (kasstroom) uit de ‘assets’ weet te halen, dan kunnen voortvarende externe bestuurders, dat gedurfder beter. En zo verdwijnt het ene Nederlandse bedrijf na het andere van de beurs en/of in buitenlandse handen. Daarin hebben we een overtuigend trackrecord.

Voor analisten komt het er niet op aan een al dan niet neutrale positie in te nemen. Zij moeten door de ‘assets’ van een onderneming heen kunnen kijken, op zoek naar kasstroomgenererende pareltjes, en daar het ondernemingsbestuur op aanspreken, en hun beleggers over adviseren.

Dat is vakmanschap.

En dat is nagenoeg net zo schaars als gedurfd besturen.

Alle blogs van Leo van de Voort voor u op een rij gezet.