De ‘Nederlandse Arbeidsmarkt’ bestaat niet

Commissie Borstlap ontbreekt realiteitszin: laten we ons liever voorbereiden op de echte realiteit.

Een serie blogs over HR uitdagingen.

BLOG – De Commissie Borstlap bracht onlangs een rapport uit om de 'Nederlandse Arbeidsmarkt' te hervormen. De traditionele Nederlandse arbeidsmarkt bestaat echter allang niet meer. Daarom is die dus ook niet door Nederlandse wetgeving te 'de-flexibiliseren'.

Door Tony de Bree. Hij is auteur van de bestsellers 'De scale-up blueprint' en 'Kan het vliegen? Van idee tot succesvolle startup'. Ook is hij sinds 1997 succesvol spotter van bedrijven als Amazon, Bol, ASML, IKEA en PayPal (in 2001). Hij is ICT-lid in RvC's en werkte bij ABN AMRO o.a. als projectleider CDD en global splitsingsmanager KYC.

Recent is er door veel partijen gepolderd over het door Borstlap uitgebrachte rapport en de uitvoerbaarheid van de daarin voorgestelde maatregelen. Een in mijn ogen veel belangrijker maar genegeerd aspect is het antwoord op de fundamentele onderliggende vraag: bestaat er eigenlijk nog zoiets als de 'Nederlandse Arbeidsmarkt' in de huidige tijd van snel internet en krachtige mobieltjes? In hoeverre is de Nederlandse polder in staat om de wereldwijde virtuele arbeidsmarkt – eigenlijk werkmarkt – te structureren of af te schermen, en moeten we dat wel willen?

Van nationale arbeidsmarkten naar een wereldwijde virtuele klusmarkt

In de polderdiscussie over hoe de Nederlandse arbeidsmarkt er uit zou moeten zien, is men de realiteit compleet uit het oog verloren. In de jaren tachtig van  de vorige eeuw is er al door de opkomst van wereldwijde ICT-infrastructuur, die onderdelen van corporates verbond, een wereldwijde arbeidsmarkt, beter gezegd klus- of  projectenmarkt ontstaan. Managers en medewerkers werden wereldwijd, al dan niet tijdelijk, als expat van het ene naar het andere land overgeplaatst. Met behulp van videoconferencing werd er door virtuele ad-hoc teams 7×24 uur per dag samengewerkt. Daarbij speelde de financiële sector vaak een leidende rol speelde zoals ik zelfs dagelijks merkte bij de Amro en de ABN Amro Bank.

Multinationals creëerden zo een wereldwijde 'pool' van interne en externe professionals, die in onderling overleg overal ter wereld konden worden ingezet. Die ontwikkeling zet zich vandaag de dag nog steeds door. Het aantal expats neemt nog steeds toe, alleen lijken ze steeds vaker steeds langer te blijven voor hun 'klus' of 'project'.

Dezelfde ontwikkeling is zichtbaar sinds de opkomst van snel en goedkoop internet. Toen ik vanaf 2001 online geld begon te verdienen naast mijn vaste baan bij ABN Amro, ontdekte ik dat ik wereldwijd professionals kon inhuren voor eenmalige klussen en voor lange termijn diensten. Dat had een aantal voordelen in lijn met de Wet van de Comparatieve kosten:

  • de kwaliteit was en is heel hoog (kijk eens naar het aantal ICT’ers dat in India jaarlijks afstudeert en het aantal hoog opgeleide ICT’ers in Oost Europa),
  • mensen geven direct antwoord via WhatsApp, en
  • de prijzen per uur waren en zijn veel lager dan in Nederland (hier leren ondernemers nog steeds van de Kamer van Koophandel en bij startup accelerator programma’s dat je je marktprijs bepaalt door 'je kostprijs' als basis te nemen!).

Van onzin naar realiteitszin

Het wordt tijd dat de politiek, de grote adviesbureaus en de media eens de ogen gaan openen voor de realiteit: de Nederlandse Arbeidsmarkt bestaat al lang niet meer! Het zou beter zijn als men Nederlanders, jong en oud, zou voorbereiden op die nieuwe realiteit, in plaats van in ivoren torens en commissies van oude mannen, waaronder veel oud-politici en ambtenaren, krampachtig iets voor elkaar krijgen, dat in de meeste gevallen niet meer mogelijk is en bovendien onwenselijk is.

Laten we bijvoorbeeld het onderwijs inhoudelijk aanpassen aan die nieuwe realiteit, door de weerstand van jonge mensen te verhogen en op grote schaal modulair online 'on demand leren' in te voeren (zoals wij al vanaf 1985 bij de Amro Bank deden), in plaats van miljarden euro’s te investeren in achterhaalde onderwijssystemen, achterhaalde modellen en methoden en fusies tussen bestaande traditionele universiteiten. Laten we voor mensen die het echt nodig hebben het Basisinkomen invoeren.

De enige manier waarop je nog wel de 'Nederlandse Arbeidsmarkt' zou kunnen herstructureren en reorganiseren, als je dat per se zou willen, is door een groot hek rond Nederland te bouwen en het internet, net als in China en Rusland, te monitoren en gedeeltelijk af te sluiten. Maar dat is evenmin wenselijk!

Intussen ga ik zelf gewoon door met mijn eigen broek ophouden, met mijn eigen persoonlijke vorm van een minimalistische levensstijl, met 3 uur per dag on demand levenlang leren, als Zelfstandige Zonder Management of Vast Personeel, als ZZMVP'er in mijn virtuele organisatie. Maar ik moet nu stoppen, want professionals uit India gaan zo bezig om problemen met mijn website op te lossen, voor negen dollar per uur. Want of we dat nu leuk vinden of niet, dat is de wereld waarin we in leven. Zij hebben wel al lang begrepen, dat als ze mij helpen succesvol te zijn, zij dat ook zijn.

Blogs in deze serie:

Gerelateerde artikelen