CFO wordt CEO, goede of slechte zaak?

Hoe goed een CFO ook is in deze rol, de CFO mist een aantal eigenschappen, kennis en een aantal vaardigheden om een organisatie vooruit te helpen of door zwaar weer te loodsen.

Al is de CFO excellent, het zijn altijd de marketing en sales jongens en meisjes die zorgen dat er geld binnenkomt in een commerciële organisatie, en juist dat commercieel gevoel ontbreekt vaak bij van een CFO.

Al is de CFO geweldig, het is altijd de peoplemanager die mensen weet te motiveren om die stap extra te doen. De CFO is (nog te) vaak gericht op de materie.

Al is de analyse van de CFO nog zo scherp, de analyse gaat altijd over het verleden en slechts enkele keren in het jaar over de toekomst (budget en prognoses), een CEO moet oog hebben voor markten en kansen.

Al weet de CFO alles over subsidies, hij is niet goed in het leiden van bijvoorbeeld een zorgorganisatie. Al zou meer invloed van de CFO een aantal financiële debacles hebben kunnen voorkomen…

Het vak van CEO vraagt, nee schreeuwt om een andere mind set dan waar een CFO mee is opgegroeid en gevormd.

Laat ik een voorbeeld uit de bankwereld geven. We zien als bezitters van een bankrekening dat banken kapot gecontroleerd worden door het beleid van overheid en financiële mensen aan de top van de bank (Vraag: is een bankier een financial?). We zien Basel III, Solvency II en andere maatregelen die moeten voorkomen dat er zaken misgaan. 

Maar is dat de oplossing voor de crisis of om hogere rendementen te behalen? Zou het niet beter zijn als de bankiers niet meer met het credo ”hoe kunnen wij nog meer aan een klant verdienen” werken, maar aan de slag gaan met een slogan als “Hoe kunnen we de klant helpen om meer rendement uit zijn geld te halen als hij het bij ons brengt en hoe kunnen wij hem daarbij helpen?”

Zou de bank niet beter af zijn met minder procedures en een betere instelling van de medewerkers? Procedures moeten er zijn om een proces soepel te laten verlopen, niet om controle op controle te stapelen. Dat is pure geldvernietiging.

You’ve got what it takes: Heb jij wat nodig is om CEO te zijn?

Om de wijziging van geldgerichtheid om te buigen naar klantgerichtheid is een CEO nodig met begrip voor zijn klanten, de eigen organisatie en de maatschappelijke positie en rol van de bank. Om de grote verschillen tussen CEO en CFO in kaart te brengen heb ik onderstaande tabel opgesteld.

Als we deze tabel volgen dan zien we al direct een aantal verschillen die vertaald worden in karaktereigenschappen.

CFO’s die perfect in de rol van CFO passen, zullen niet snel aan het CEO profiel voldoen. Uiteraard komt het, zij het sporadisch, voor dat CFO’s tot meer in staat blijken te zijn dan uitsluitend de CFO rol.

Een CFO is voornamelijk gericht op zijn vakgebied, waar hij of zij als het een echte CFO is vaak in uitblinkt. Maar dat is vaak niet voldoende om de rol van CEO met evenveel flair uit te voeren. Uitzonderingen bevestigen uiteraard de regel.

Controle is goed, maar teveel controle maakt een organisatie dood. Door alles te willen beheersen en ‘in control’ te zijn als ingebakken voorwaarde voor de CFO, zien we vaak dat een overdosis aan controles bedrijfsbelemmerend werkt. Denk hierbij aan de ‘in control’ statement bij de jaarrekening en SOx.

In de werving voor een CEO zul je dan ook nimmer aantreffen dat de toekomstige CEO een CFO achtergrond moet hebben. Jammer, maar helaas voor diegenen met de ambities om CEO te worden.

Hoe maak jij je ambitie waar om als CFO CEO te worden en welke barrières moet jij daarvoor overwinnen, zijn zaken die ons interesseren. Doe je dat door in je MT samen met je CEO aan een carrière traject te werken, of volg je een cursus ‘Van CFO tot CEO’ of ben je perfect gelukkig in je CFO rol? Wil je ze delen, zodat andere CFO’s hiervan kunnen leren?