Crowdfunding: Het einde van banken?

Het BBC-programma Dragons' Den is over de hele wereld een kijkcijferkanon. In een korte businesspitch proberen ondernemers vijf 'self-made' miljonairs, de 'draken', over te halen hun businessideeën te financieren. De meesten vallen genadeloos door de mand als ze al hakkelend het antwoord op een van de scherpe vragen schuldig moeten blijven.

Opvallend aan het concept is dat veel kandidaten niet voor een extra financiële injectie komen, maar vooral geïnteresseerd zijn in de specifieke ervaring en expertise van de investeerders zelf. Kennis en netwerken gaan voor hen boven financieel kapitaal.

Dragons’ Den lijkt op crowdfunding, alleen bestaat de crowd in dit geval maar uit vijf personen. Net als bij crowdfunding is er direct contact tussen ondernemers en investeerders, waarbij de ondernemers hun voorstellen aan meerdere investeerders tegelijk aanbieden. De investeerders laten op hun beurt de beslissing om mee te financieren sterk afhangen van hun eigen belangstelling en expertise.

Geldschieters en kredietvragers zijn hier niet zoals bij banken onzichtbaar voor elkaar, maar zoeken juist nadrukkelijk naar persoonlijke banden. Dragons’ Den is in dit opzicht een replica van vele crowdfunding sites op het internet. Door de groei van deze sites hoeven startende ondernemers niet langer zelf mensen met voldoende vermogen te kennen. In plaats daarvan schrijven investeerders in op ideeën en personen waar ze in geloven.

In crowdfunding gaan inmiddels wereldwijd miljarden dollars om. Weliswaar een fractie van alle uitstaande kredieten, maar wel een stroom die zich jaarlijks verdubbelt. Veel mensen kennen crowdfunding van Sellaband, van oorsprong een Nederlands initiatief, waarop muzikanten geld voor een album bij elkaar proberen te sprokkelen door een demo van hun songs te laten horen.

Op een vergelijkbare manier verbindt Kiva sociaal betrokken investeerders in het Westen met kleinschalige initiatieven in ontwikkelingslanden. Meestal gaat het om ondernemers die van de bank geen lening krijgen of alleen tegen woekerrentes kunnen lenen. Via Kiva is sinds de start in 2005 ongeveer 400 miljoen dollar uitgeleend in de vorm van een half miljoen microkredieten, waarvan meer dan 99 procent wordt terugbetaald.

Banken komen er niet aan te pas, betalingen lopen eenvoudig via PayPal. Sellaband en Kiva zijn bepaald geen uitzonderingen. Kickstarter, de grootste crowdfunding site voor creatieve projecten, is een onbetwist succesnummer. In de afgelopen vier jaar hebben ongeveer 3 miljoen mensen via Kickstarter liefst 450 miljoen dollar geïnvesteerd in ruim 35.000 projecten. Sites als de Amerikaanse Prosper en de Engelse Zopa bevinden zich daar in omvang net achter.
__________________________________________________________________________________
20 miljoen op 20 juni? | Volg de masterclass Alternatieve Financieringen
Voorziet u een (her)financieringsbehoefte? Is de bank ook uw belangrijkste bron van financiering? Dan is de Masterclass  Alternatieve Financieringsvormen voor u onmisbaar. Het is nu tijd om de alternatieven te onderzoeken en de groei van uw  onderneming veilig te stellen. Haal miljoenen op voor uw organisatie in korte tijd. Meld u hier direct aan.
__________________________________________________________________________________

De economische rol van crowdfunding wordt steeds vaker herkend. Vorig jaar tekende president Obama the ‘Jumpstart Our Business Startups’ (JOBS) Act om te zorgen dat startende ondernemingen niets in de weg staat om toegang tot online financiering te krijgen. Zelf haalde Obama overigens via crowdfunding honderden miljoenen dollars op voor zijn verkiezingscampagnes.

Als het om kosten, functionaliteit en betrokkenheid draait, kan crowdfunding zomaar het einde van het bankentijdperk inluiden. Bankiers zijn geen investeerders en geen echte ondernemers, al lijken ze dat zelf nog wel eens te vergeten. Ze vormen slechts een verbindende schakel tussen spaarders die hun vermogen aan hen toevertrouwen, en de vragers van krediet. Banken doen in essentie niets anders dan geldstromen distribueren van de ene naar de andere partij. Eén blik op de imposante hoofdkantoren en de riante vergoedingen volstaat om te concluderen dat het om bijzonder prijzige distributiekanalen gaat. De kosten van crowdfunding en online betalingssystemen vallen erbij in het niet. Boekwinkels en witgoedzaken delven momenteel voor aanzienlijk minder het onderspit.

De recente bankencrisis doet inmiddels ook de laatste argumenten ten gunste van banken de das om. Banken blijken niet langer de veilige havens die excelleren in risicomanagement. Als de kloof tussen vragers en aanbieders van kapitaal groeit en tussenhandelaren leningen in steeds nieuwe pakketjes aan elkaar doorverkopen, blijkt het einde al snel zoek. Het wachten is op nieuwe low-cost businessmodellen die de financiële sector met enkele stevige klappen verder vereenvoudigen. Als het even meezit, stelt dat iedereen in staat altijd zelf Warren Buffetts gouden beleggingsregel te volgen: “Investeer nooit in iets wat je niet begrijpt!”

Gerelateerde artikelen