‘Recht op onbereikbaarheid’ en ‘Bokito-management’

Er is onlangs een wetsvoorstel naar de Tweede Kamer gestuurd over het 'Recht op onbereikbaarheid'.

Als ik terugkijk op alle senior managers die ik ‘boven me’ heb gehad sinds 1978 t/m 2011, dan zag je daarin duidelijk twee groepen: 1) echte dienende leiders met een hoog EQ die je alleen bij hoge uitzondering ’s avonds en tijdens je vakanties belden of e-mailden in binnen en buitenland en 2) mannelijke en vrouwelijke Bokito’s die vonden dat je 24 uur per dag, 7 dagen in de week van ‘hun’ was. Hun ‘resource’.

Ik kan me nog goed herinneren tijdens een opdracht vlak na 2008, toen ik bij Client Due Diligence werkte als programma manager KYC en managementteamlid van ABN AMRO, dat mijn baas (hoi Peter!) tegen me zei: ‘Ga maar lekker rustig op vakantie en geniet er maar van. Als ik jou voortdurend moet bellen en e-mailen, zelfs tijdens je vakantie, dan heb ik het gewoon slecht georganiseerd’.

En zo is het ook. 7×24 uur per week mensen willen ‘bezitten’ en ‘controleren’ is gewoon ‘Bokito-management’ zoals ik het in ‘Groeien zonder te groeien’ noem.

En daar moet je dus als C-level executive bij een corporate, als Minister of Secretaris Generaal op een ministerie, als politici in de Tweede Kamer of als politieke partij wat aan doen als er in jouw organisaties Bokito’s de baas zijn of als je er zelf een bent: leading by example.

Hard werken kan in sommige perioden moeten, ook nu nog. En dat doe ik ook nog steeds met veel plezier in mijn virtuele eenmanszaak met klanten en partners wereldwijd. Maar het moet wel aantoonbaar waarde creëren voor je klanten en effectief georganiseerd worden. En dat kan tegenwoordig prima met nieuwe ICT. Met thuis werken, thuis leren en thuis in balans leven met jezelf, je partner en je gezin.

Als je goed uitgerust bent, niet een burn-out wordt ingejaagd door Bokito’s en de hele dag zinloos vergaderen, zoals ikzelf na 2011 als zelfstandig ondernemer, dan ben je veel gelukkiger, gezonder en productiever door het verschil te maken voor klanten in plaats van voor je Bokito-manager.

De oplossing is dus simpel: neem geen Bokito’s aan en verwijder ze bij wangedrag. Dan heb je ook geen nieuwe wet nodig.

Door Tony de Bree. Hij is auteur van ‘Groeien zonder te groeien. Succesvol ondernemen in de betekeniseconomie’, ‘Overlevingsstrategie voor startups’ en ‘De scale-up blueprint’. Sinds 1997 spot hij succesvol bedrijven als Amazon, Bol, ASML, IKEA en PayPal. Hij is ICT-lid in RvC’s en werkte bij ABN AMRO, als Dragon bij corporate venturing en als global splitsingsmanager KYC.

Gerelateerde artikelen