De stille coronabailout van verhuurders en investeerders

Is het goed financieel crisisbeleid om winkelpandverhuurders en vastgoedinvesteerders schadeloos te stellen?

Coronasteun voor zelfstandige ondernemers gaat voor een aanzienlijk gedeelte naar verhuurders van winkelpanden waaronder vastgoedinvesteerders: is dat ‘allemaal samen’?

Net als vorig jaar wordt een groot gedeelte van de vaste lasten van ondernemers in de horeca en andere zelfstandige winkeliers voor een groot gedeelte door de Overheid (wij dus) in de vorm van verschillende vormen van coronasteunpakketten vergoedt. Als je echter met veel van die ondernemers praat, dan zie je dat veel van die steun direct naar de verhuurders van hun bedrijfspand moet worden overgemaakt.

In sommige gevallen gaat het daarbij om particuliere eigenaars, maar in veel gevallen gaat het om vastgoedinvesteerders en vertegenwoordigers van institutionele beleggers. Bij navraag blijkt dat veel van die verhuurders niet bereid zijn om de huur tijdelijk te verlagen, de huur een tijd op te schorten of huurschulden zelfs gedeeltelijk of helemaal kwijt te schelden.

Uitstel van betaling van achterstallige huur heeft in veel gevallen na de diverse lockdowns niet zoveel zin, want dat betekent dat de huurder vaak in één keer op een bepaalde datum alsnog het hele bedrag moet voldoen. Zoals ook het geval is met uitgestelde betalingen van leningen, kredieten en hypotheken bij banken. En als ondernemers geen inkomsten hebben of een veel lagere omzet, dan zijn ze daar natuurlijk niet toe in staat.

De vraag is of het van goed financieel beleid in crisistijd getuigt om op deze manier in feite verhuurders en beleggers met coronasteun schadeloos te stellen onder het mom van steun aan ondernemers en bedrijven die als grootste probleem vraaguitval hebben? Het ligt meer voor de hand om de financiële problemen van winkeliers en horecaondernemers met betrekking tot het betalen van vaak hele hoge huur niet voor 100% op de belastingbetaler af te wentelen, maar om de kosten daarvan te verdelen over de verhuurder en de Overheid. En alleen onder de voorwaarde dat de verhuurder ook een bepaald percentage voor haar of zijn rekening neemt.

Op deze manier is er sprake van een tweede stille bailout (zie hier), namelijk van verhuurders van bedrijfspanden en investeerders en beleggers, terwijl de problemen van de betrokken ondernemers niet worden opgelost.

Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Want het motto was toch ‘allemaal samen’ komen we deze crisis door toch?

Door Tony de Bree. Hij is auteur van ‘Groeien zonder te groeien. Succesvol ondernemen in de betekeniseconomie’, ‘Overlevingsstrategie voor startups’ en ‘De scale-up blueprint’. Sinds 1997 spot hij succesvol bedrijven als Amazon, Bol, ASML, IKEA en PayPal. Hij is ICT-lid in RvC’s en werkte bij ABN AMRO, als Dragon bij corporate venturing en als global splitsingsmanager KYC.

Gerelateerde artikelen