Zeg me dat het niet waar is!

Het was goed dat ik stevig tussen mijn beide buurmannen inzat, anders was ik van mijn stoel gevallen. Hoe is dit mogelijk in deze tijd en op een congres dat notabene het thema ‘De real time business controller’ heeft!

Nu zult u zich afvragen waar ik me druk om maak. “Je vertelt zelf een verhaal op dit Jaarcongres waarin je je toehoorders voorhoudt dat ze zich niet blind moeten staren op tools en technologie!” Dat klopt helemaal en bij dat standpunt blijf ik. Ik breek echter ook steeds een lans voor de enorme mogelijkheden die goed gevisualiseerde managementinformatie heeft binnen het prestatieverbeter-proces van organisaties. 

Mensen willen graag weten wat hun organisatie belangrijk vindt en hoe zij bijdragen aan die belangrijke dingen. Goede managementinformatie bevat de antwoorden op deze vragen en is een cruciale katalysator voor de gesprekken op alle lagen van de organisatie over Resultaat (hoe doen we het?) en Relatie (hoe werken we samen?).

Als ik de geluiden op deze site en uit het werkveld mag geloven krijgt de (business) controller een steeds dominantere rol binnen het prestatiemanagementproces. Van hem/haar wordt verwacht dat ze ‘de business’ ondersteunt bij het ontwikkelen van prestatiegericht gedrag. Waarbij de druk vanuit diezelfde business om binnen dit proces relevante managementinformatie te produceren alleen maar toeneemt.

Echter, in de gesprekken die ik tijdens de finance congressen in 2013 en 2014 heb gevoerd en de reacties in de diverse workshops tijdens deze congressen lijkt het alsof er bij de doelgroep zelf weinig behoefte is om in beweging te komen. Month closing, SAP BPC, Hyperion, planning & budgetting, de traditionele financiële processen, rapporten en tools zijn de onderwerpen waar over wordt gesproken. In mijn advieswerk rondom managementrapportages, krijg ik in 8 van de 10 gevallen het verzoek van de controller om de bestaande rapporten ‘na te bouwen’ in een andere, slimmere, snellere tool. Geen bewijs van een drang tot vernieuwing.

De keynotes op het Jaarcongres Controlling dan? Kunnen die de boel in beweging krijgen? Ik verwachtte vuurwerk, inspirerende verhalen die het publiek uitdagen één of twee stappen buiten de comfort zone te doen. Oproepen tot beweging. Ik vond het echter behoorlijk saaie verhalen over hoe een organisatie van A naar B is gegaan doorspekt met bullshitbingo-woorden. Resultaat: geen van energie vibrerende zaal. Ondanks de dappere pogingen van dagvoorzitter Lars Duursma.

Hebben we, de ‘toeschouwers’ van het controllersveld waartoe ik mijzelf ook reken, het dan met z’n allen mis? Valt het allemaal wel mee met die behoefte om meer ‘business partner’ te worden? En komt die prestatiegerichte cultuur er ook wel zonder business controllers?

Vergeef me voor dit kritische, sombere stuk over mijn business controller observaties. Klim in de pen, reageer op dit stuk en zeg me dat het allemaal NIET waar is!