Volks(bank) vermaak… (2)

Lees ook: Volks(bank) vermaak… (1)

Voor de medewerkers – van laag tot hoog – valt het allemaal niet mee. En verder?
In hun communicatie poneert De Volksbank: ‘Bij alles wat we doen vragen we ons af: hoe wordt de Nederlandse samenleving hier beter van?’
Humor, seriously?

De Nederlandse overheid krijgt er vele honderden werklozen bij, en de Nederlandse staat raakt maar niet voor een fraaie prijs van haar aandelen in De Volksbank af.

Als de jaarcijfers over 2020 van De Volksbank één ding onheilspellend duidelijk maken, is het dat de bank muurvast zit in de bankschroef van de lage rente. Onheilspellend omdat 2021 niet meteen een ander uitzicht geeft. De Utrechtse bank moet het zo wat louter hebben van de rente-inkomsten. Dit verschil tussen inleen- en uitleentarief wordt steeds kleiner nu de marktrente laag blijft staan – de rentemarge bedroeg in 2020 nog slechts 1,3%.

Verder legt de vierde bank van Nederland het op de hypotheekmarkt genadeloos af tegen de échte spelers – het marktaandeel nam af van 7,2% in 2018 naar slechts 5% in 2020.
Voeg daarbij de ‘falende dienstverlening’ (vanuit de directie: ‘de wachttijden waren te lang’), én het feit dat De Volksbank niet de scherpste is op prijs.

Juist in de heel onaantrekkelijke spaarmarkt liep het marktaandeel op.
Tja.
Als het zo misgaat zijn er twee uitwegen: een reorganisatie en/of een nieuwe strategie. Beide dan maar. Welja.

Tegelijk afbreken én bouwen gaat zelden goed samen. Meestal duurt een reorganisatie te lang én kost veel meer dan gedacht, en daarbij komt een nieuwe strategie slechts moeizaam tot ontwikkeling. De Volksbank wil het palet aan producten en diensten uitbreiden om andere dan rente-inkomsten te verwerven – ooit is bewust gekozen dat niét te doen – dus: heb je de juiste mensen in dienst, en wat ga je naar de markt brengen dat er nog niet is. En dan moeten klanten worden bewogen meerdere producten af te nemen (een groei van 950.000 klanten naar 1,3 miljoen in 2025). Verder wordt de dienstverlening aan het MKB uitgebreid – met een golf aan corona perikelen in het zicht is dat een riskante beweging, lijkt ons.
En dan de kosten voor vier merken…

Wij zeggen: volkstoneel – voor een steeds legere bühne…
Waarschijnlijk is de meest levensvatbare strategie een exit naar een grotere, sterkere (al dan niet internationale) collega-bank.

De missie van De Volksbank om te bankieren met de menselijke maat sluit aan op de maatschappelijke oproep om invulling te geven aan dienstbaar bankieren. Om deze missie waar te maken heeft De Volksbank een ambitie geformuleerd, op basis van het principe van gedeelde waarde.

Hallo, bent u daar nog?…

Gedeelde waarde richt zich, aldus De Volksbank, op zowel maatschappelijke en economische als financiele en niet-financiele aspecten, die hand in hand gaan. De Volksbank streeft naar het optimaliseren van deze gedeelde waarde door het leveren van nut voor klanten, het nemen van verantwoordelijkheid voor de maatschappij, het zorgen voor zingeving voor medewerkers en het behalen van rendement voor de aandeelhouder(s).

Dat is vier keer ‘niet!’ op een rij. Geen onderscheidend nut voor klanten, geen verantwoordelijkheid voor de maatschappij (liever ruzie met elkaar), geen zingeving voor medewerkers en zeker geen rendement voor de aandeelhouder.

Deze echoput van holle frasen is zo diep dat je zelfs een speldenfabriek niet hoort vallen.
En het kwartje ook niet.

Door Leo van de Voort (voormalig directeur corporate finance Kempen & Co en co-auteur van het boek Risicovreugde) en Frank Roos (oprichter van communicatiebureau Roos & van de Werk).
Beiden zijn verbonden aan Fuel for Living Strategie