Verantwoord Ondernemen en Tabaksblatt

Voorstel van Burgmans is dat het bestuur, de RvC en institutionele beleggers de voor de onderneming relevante maatschappelijke aspecten van het ondernemen bij de invulling van hun taken betrekken.

De Commissie heeft drie aanbevelingen gedaan. Elke onderneming met meer dan vijftig werknemers moet een mvo-beleid hebben. Daarover moet dan jaarlijks worden gerapporteerd en een en ander moet verankerd worden in de code Tabaksblatt.

De definitie voor maatschappelijk verantwoord ondernemen is volgens Burgmans zelf: ‘Bedrijven moeten fatsoenlijk en netjes ondernemen op een manier die door de samenleving wordt aanvaard’.

Waar het om gaat is dat ondernemingen rekening moeten gaan houden met ‘een aantal gerechtvaardigde vragen uit de samenleving’, bijvoorbeeld op het gebied van milieu en veiligheid, aldus de toelichting op zijn advies.

Burgmans stelt dat het niet bij beursgenoteerde bedrijven blijft als de Tabaksblatt-route wordt gekozen. ‘Ook niet-genoteerde bedrijven volgen de code vaak, zo blijkt uit de praktijk.’ Dat laatste is overigens niet mijn waarneming.

Herziene code
De Commissie Frijns komt op korte termijn met een herziening van de code Tabaksblatt. Heemskerk ziet de aanbevelingen van de commissie Burgmans liefst één-op-één in de herziene code opgenomen.

Mocht dat inderdaad gebeuren, dan krijgen beursgenoteerde ondernemingen in Nederland het nodige voor de kiezen. Zij worden gedwongen om uit te leggen waarom zij zich niet over hun beleid willen uiten, dan wel aan te geven hoe dat beleid in elkaar steekt (de zogenaamde comply or explain regel).

Duurzaamheid
Sinds het jaar 2000 bestaat het Carbon Disclosure Project, een wereldwijd initiatief van zo’n 400 institutionele beleggers om meer inzicht te krijgen in de manier waarop ondernemingen anticiperen op klimaatsverandering. Er doen al meer dan 1.500 bedrijven met het initiatief mee.

De bedoeling is dat beleggers door deze informatie beter kunnen kiezen in welke bedrijven ze moeten investeren. Nederland doet dit jaar voor het eerst mee. Ook al zouden de aanbevelingen van Burgmans door Frijns niet worden gevolgd, dan nog gaat er van de bevindingen van Burgmans een vlekwerking uit.

Hetzelfde geldt voor het Carbon Disclosure Project. De trend van de laatste tijd, weg van de focus op aandeelhouderswaarde in de richting van maatschappelijk verantwoord ondernemen, lijkt steeds duidelijker te worden. Daarbij wordt duur-zaamheid een belangrijke stakeholder.