Productiviteit gedijt door maatregelen tegen klimaatschade

De afgelopen twintig jaar is de Nederlandse productiviteit afgevlakt. Maar gebruikelijke maatstaven voor productiviteit houden geen rekening met het feit dat productie nu minder vervuilend is dan vroeger. Wordt klimaatschade meegenomen in de cijfers voor productiviteit, dan vertoont de productiviteit sinds 2014 een sterke groei, van gemiddeld 1,6 proent per jaar. Voor traditioneel gemeten productiviteit is zulke sterke groei in Nederland sinds de jaren tachtig niet meer gezien.

Dat meldt het economenblad ESB. Volgens traditionele rekenmethoden bedraagt de productiviteitsgroei de laatste tien jaar een half procent. Maatregelen die klimaatschade voorkomen worden echter niet meegenomen in productiviteitsschade, terwijl die wel degelijk bijdragen een de groei van productiviteit.

De grote productiviteitsgroei die volgens de andere manier is berekend, is te danken aan het feit dat Nederlandse CO₂-uitstoot sinds 2010 met ruim twintig procent is gedaald. De ratio van CO₂-uitstoot en het bbp is zelfs met meer dan dertig procent gedaald.

Het pleidooi om klimaatschade te betrekken is gebaseerd op de aanname dat deze schade de toekomstige economische groei remt, waardoor de netto contante waarde van output van de gebruikte productiefactoren lager uitvalt dan het nationaal product van datzelfde jaar.

Zo is aangetoond dat een ton aan CO₂-uitstoot gemiddeld genomen de netto contante waarde van toekomstige economische activiteit met 1.250 euro verlaagt. Eén ton koolstofdioxide komt ongeveer overeen met de uitstoot van een retourvlucht Amsterdam–Boston in de economyklasse.

De traditionele meetmethode kijkt uitsluitend naar het gebruik van arbeid en kapitaal die leiden tot productiviteit. Maar er komt steeds meer draagvlak om ook andere indicatoren te betrekken bij het berekenen van macro-economische gevolgen en productiviteit.