Pensioenfondsen willen regie over vermogensbeheer terug

In 2008 was dit nog 77 procent. ‘Een duidelijke signaal dat pensioenfondsen de regie over hun beleggingen terugwillen’, constateert Edward Snieder van KPMG Financial Services.

Snieder: ‘Pensioenfondsen realiseren zich in toenemende mate welke risico’s gepaard gaan met het uitbesteden van vermogensbeheer. Waar vroeger nog wel eens werd vertrouwd op de reputatie van de vermogensbeheerder is tijdens de crisis duidelijk gebleken dat pensioenfondsen daar niet altijd vanuit kunnen gaan. Bestuurders van pensioenfondsen dragen de verantwoordelijkheid voor de beleggingsportefeuille en zoeken juist deze tijd dan ook nadrukkelijk naar meer inzicht in deze portefeuilles en een betere beheersing ervan.’

Volgens Snieder is het nog niet zo dat pensioenfondsen het volledige vermogensbeheer in toenemende mate in house gaan organiseren. Snieder: ‘Het laat wel zien dat er vanuit de fondsen zelf steeds meer activiteiten worden georganiseerd om het uitbestede vermogensbeheer adequaat aan te kunnen sturen. Een goede performancemeting is bijvoorbeeld cruciaal om tussentijds zich te houden op de prestaties van de vermogensbeheerders en beleggingsfondsen. Zowel opvallend hoge als lage rendementen kunnen signalen zijn om extra kritisch te zijn en een gesprek aan te gaan. Extreem goede resultaten kunnen immers voortvloeien uit een manipulatie van de waardering of achterstanden in het bijstellen van de waardering.’

‘Zoals bekend behoudt het pensioenfonds bij uitbesteding van taken haar eigen verantwoordelijkheid. Het is dan ook noodzakelijk de uitbestede processen te monitoren. Dat geldt zowel ten aanzien van de behaalde beleggingsresultaten, als ten aanzien van het proces waarmee deze tot stand zijn gekomen. Een van de vragen daarbij is of de beheerder voldoende controlemaatregelen heeft ingebed in zijn organisatie. Een SAS 70-rapport kan daarbij behulpzaam zijn. Hiermee kan een vermogensbeheerder verantwoording afleggen over opzet, bestaan en werking van interne beheersingsmaatregelen. Daarnaast is de kwaliteit van de adviesfunctie van de externe beheerder en de mate waarin deze in staat is het fondsbestuur goed mee te nemen in de gekozen beleggingsstrategie cruciaal.’

Het is volgens Snieder duidelijk dat door de kredietcrisis de risico’s in het uitbestedingsproces helder naar voren zijn gekomen. ‘Bestuurders staan dan ook voor de uitdaging zich adequaat te verdiepen in de beleggingsportefeuille en in het monitoren van uitbestede taken. Een bestuurder heeft voldoende mogelijkheden om meer grip te krijgen op het uitbestede vermogensbeheer. Het is daarbij van belang een goede selectie aan de poort te hebben en vervolgens de beleggingsperformance en de onderliggende processen en transacties voortdurend te monitoren.’