Money Matters: De kunst van het kaalvreten

FM: Joop Wijn mag u niet.

S: Ach, Joop Wijn…. Komt misschien door zijn achternaam. Volgens de Bijbel werden wij sprinkhanen in de dagen van Johannes de Doper vaak als toespijs gegeten en met wijn besprenkeld. Omdat mensen ons niet lekker genoeg vonden, moest er wijn bij. Zonde van de wijn, zal Joop Wijn wel denken.

FM: Wijn doelde op een andere bijbels tafereel: Egypte, het land van de farao, wordt kaalgevreten door zwermen van sprinkhanen.

S: Dat waren nog eens tijden… Wijn vergeet erbij te vermelden dat wij waren opgeroepen door Mozes. Wij hadden zijn toorn gewekt en daarmee die van God. We stonden aan de goede kant, zogezegd.

FM: De vergelijking gaat misschien niet helemaal op, maar toch: toen vrat u het land kaal, nu bedrijven.

S: Waarna de bevolking ons opeet, dat moet u er wel bij vermelden. Wil de bevolking van een kaalgevreten gebied niet dood gaan, dan rest niets anders over dan het eten van de sprinkhaan zelf.

FM: OK, de metafoor rammelt misschien, maar het gaat erom dat u de boel kaalvreet. Iemand anders bouwt iets op, en u vreet het kaal. Dat is niet erg netjes van u. U bent egoïstisch en destructief.

S: Wat is er tegen kaalvreten? Het is eten en gegeten worden. Waar wij zijn geweest, kunnen weer nieuwe gewassen groeien. En als wij die gewassen niet kaalvreten, groeien ze krom, en heeft niemand er iets aan. Als wij bedrijven hebben kaalgevreten, kan er weer nieuwe bedrijvigheid ontstaan. Wij bevorderen de dynamiek.

FM: Is het wel aan u om te oordelen of een bedrijf onvoldoende dynamisch is.

S: Ik zou zeggen: als een bedrijf niet wil worden kaalgevreten, moet het maar bestrijdingsmiddelen inzetten.

FM: Eh,.. u bedoelt?

S: Wat dacht u van een goede bedrijfsvoering? Het beste bestrijdingsmiddel dat er is. Als wij op onze vlucht een bedrijf dat goed rendert tegenkomen, vliegen wij meestal verder. Wij vreten het liefste bedrijven kaal waar we zelf vet van kunnen worden.