Money Matters: Boersma in de bocht

Michiel Boersma verdiende in 2004 821.000 euro en in 2005 873.00 euro. Veel, maar is het té veel? Je hebt mensen die meer verdienen en dat dubbel en dwars waarmaken, omdat ze zo’n waardevolle prestatie leveren.

Ondernemers die het moeten hebben van de verkoop van hun producten, bijvoorbeeld, en die hun salaris betalen uit winstinhoudingen. Hun salaris komt in zekere zin op ‘de markt’ tot stand; ze verdienen meer dan andere ondernemers omdat ze beter in de smaak vallen bij de afnemer. Loon naar prestatie: er zullen weinig redelijk denkende mensen zijn die daar bezwaar tegen hebben. Ze verdienen wat ze verdienen.

Michiel Boersma valt daar niet onder. Zijn salaris wordt niet door ‘de markt’ bepaald. Dat beweert iemand die reageert op mijn column over ‘De Schumacher van de lage landen’, maar dat is natuurlijk klinkklare onzin. Immers: tussen energiebedrijven bestaat amper concurrentie, zeker niet op de consumentenmarkt. Ja, minister Brinkhorst heeft een plan om de concurrentie te bevorderen, maar zo ver is het nog niet.

Als bestuurder van een energiebedrijf heb je het maar makkelijk: energie verkoop je toch wel, en je hebt niet of nauwelijk concurrentie. Leunt u maar achterover!

Natuurlijk kun je er als bestuurder van een energiebedrijf een potje van maken (getuige de rare capriolen bij Nuon) of het juist heel goed doen (een voorbeeld heb ik niet zo snel voorhanden). Maar heeft Boersma het zo geweldig gedaan? Zijn salaris was in 2005 vooral zo hoog vanwege de gestegen energiekosten (dankzij een aan de energieprijs gekoppelde bonus). Dat is leuk voor Boersma, maar laten we wel wezen: die stijging is eerder de verdienste van Osama Bin Laden of George Bush dan van Michiel Boersma.

Wat zegt Boersma er zelf over? In NRC Handelsblad van deze week staat een intrigerend artikel over Boersma, deels interview, deels portret. Boersma slaat wild om zich heen, begrijpend gadegeslagen door vrienden en bekenden.

Boersma vindt politici hypocriet. Zij wilden in de jaren negentig immers mensen met internationale ervaring uit het bedrijfsleven? En ja, mensen uit het bedrijfsleven kosten een lieve duit. Tsja, de politiek mag kennelijk fouten maken van Broersma, ze herstellen niet.

Boersma vindt dat de discussie zich te nadrukkelijk op hem persoonlijk richt. Tsja, dat zeg ik ook altijd als ik een bekeuring krijg: ‘waarom ik, agent, er rijden toch zo veel mensen door rood? En altijd moeten ze mij hebben. Ga toch boeven vangen.’ Ik heb er geen bekeuring minder om gekregen.

Boersma beroept zich op zijn contract, het gaat om een van tevoren gemaakte afspraak. Tsja, alsof elke afspraak in steen gebeiteld is.

Boersma is schuchter, recht door zee, intelligent, serieus, een keiharde werker. Tsja, zo zijn er meer. Maar ze verdienen lang niet allemaal acht ton plus per jaar.

Boersma heeft weinig gevoel voor humor. Zoals zijn zwager zegt: “Aan hem is geen Prins Carnaval verloren gegaan.” Tsja, presteert een bestuurder zonder gevoel voor humor beter dan eentje met?

Boersma heeft veel aandacht voor veiligheid, en trekt zich het dodelijk ongeval bij de Amercentrale nabij Moerdijk erg aan. Tsja, dat siert hem dan, maar wat heeft het te maken met de hoogte van zijn salaris?

De vraag blijft: Wat presteert hij om zo’n hoog salaris te rechtvaardigen? Waarom legt hij niet gewoon uit waarom hij zijn gewicht inderdaad in goud waard is? Kortom: waarom hij verdient wat hij verdient?