Meer aandacht voor vastgoed in bestuurskamer
Dit meldt KPMG. Ook worden duurzame oplossingen op het gebied van huisvesting steeds belangrijker. Duurzame investeringen kunnen de vraaguitval compenseren en tegelijkertijd leiden tot flinke besparingen op de korte termijn.
‘Vastgoed kan strategisch ingezet worden binnen de onderneming’, zegt Hans Gröloh, partner KPMG Finalcial Services Real Estate. ‘Het in lijn brengen van de vastgoedstrategie met de bedrijfsstrategie dwingt bestuurders om goed na te denken over de volgende fase binnen de levenscyclus van de onderneming. Dat bewustzijn ontbreekt vaak. Corporate real estate zal dan ook op korte termijn een vaste plaats krijgt in de bestuurskamer en ook de aanstelling van een Chief Real Estate Officer is slechts een kwestie van tijd.’
Onder IFRS moet corporate real estate in de balans worden opgenomen en de afschrijvingen lopen via het resultaat. Dit betekent vermogensbeslag en een last in de resultatenrekening. Ook schrijft IAS 36 voor dat ondernemingen met een ‘impairment test’ op balansdatum moeten beoordelen of hun vaste activa aan bijzondere waardeverminderingen onderhevig zijn geweest.
‘Beide kunnen leiden tot een voorkeur voor huur en ‘sale and lease back’, maar dat is geen automatisme’, weet Grönloh. ‘Vastgoed van de balans halen levert cash op en biedt flexibiliteit. Dat was de trend. De tendens om de balans te verlichten is er nog steeds, maar bestuurders hebben tegenwoordig meer opties. Wat onder IFRS niet meer past, is controle willen houden over vastgoed en het dan niet op de balans tonen.’
Het feit dat bestuurders zich niet bewust zijn van het belang van vastgoed is voor Grönloh geen verrassing. ‘Vastgoed is nu eenmaal geen onderdeel van het bedrijfsproces. Men zit op een locatie en wanneer het bedrijf groeit, wordt er verhuisd naar een groter pand in de vorm van huur, koop, lease of ontwikkeling. Sterker nog, multinationals hebben vaak geen inzicht in de omvang en het karakter van hun vastgoed en de locatie. Dat klinkt wellicht vreemd, maar bij multinationals is het vastgoedbeheer – vaak vele tientallen tot honderden miljoenen in waarde – verspreid over verschillende landen, afdelingen en mensen met eigen verantwoordelijkheden.’
‘Toch bespeur ik meer belangstelling voor corporate vastgoed. Dit komt vooral door de huidige situatie op de financiële markten. Daarbij richten de vragen zich vooral op financiering en het vrijspelen van liquiditeit. In de praktijk blijken ondernemingen de kernvraag niet hardop te stellen. Het bedrijf wil weten op welke wijze het vastgoed ondersteunend is aan de ondernemingsstrategie. Het bewustzijn groeit dus en vastgoed zal binnen een aantal jaren door de bedrijven zeer professioneler worden benaderd.’