Groen, groener, groenst?

Hoogleraren roepen het kabinet op om Nederland groener te maken en ook de achterban van de politieke partijen wil een groen akkoord bij de formatie. De top van het Nederlandse bedrijfsleven is op excursie naar het Noordpoolgebied om met eigen ogen te aanschouwen wat klimaatverandering teweeg brengt. Ook zij vragen het nieuwe kabinet om een duidelijk klimaatbeleid.

Groen lijkt momenteel wel een toverwoord. Is het een reactie op het ontkennen van klimaatverandering door de regering Trump of zijn er wellicht andere redenen?

Allereerst heerst er een algemene consensus in Nederland dat we er op een zeker moment toch aan moeten geloven, ontkennen heeft geen zin meer. Als we dan toch over gaan, dan maar gewoon direct en goed!

Groen kent inmiddels ook marketingwaarde; immers termen als groen en duurzaam geven consumenten een goed gevoel. Kanttekening is dat deze termen snel kunnen verworden tot enkel een marketingterm waarbij het zijn inhoudelijke waarde kwijtraakt. Denk hierbij bijvoorbeeld eens aan transparant, alle  ondernemingen die te pas en te onpas met transparantie schermen en ondertussen toch niet zo open zijn als dat zij zelf claimen.

Groen levert geld op, veel geld. Denk bijvoorbeeld eens aan subsidie voor zonnepanelen die zowel particulieren als bedrijven over de streep moeten trekken. Groene maatregelen hebben stimulering nodig om voet aan de grond te krijgen. Nederland wil in de kop kunnen meelopen en om dit te realiseren zal er fors moeten worden geïnvesteerd. Een investering moet terugverdiend worden en om zekerheid te verkrijgen omtrent de terugverdientijd wordt het kabinet aangespoord om duidelijke doelen te stellen.

Is dit allemaal niet de omgekeerde wereld? Als je als bedrijf groen en duurzaam opneemt in je missie of in de doelstellingen dan kan dit niet grotendeels alleen afhankelijk zijn van de subsidiemogelijkheden en de vastgelegde klimaatafspraken in een regeerakkoord. Er is geen partner meer onbetrouwbaar dan de overheid, vergelijk de extremen tussen de regering Obama en Trump maar. 

Alle bedrijven die nu vragen om maatregelen hebben het ondernemerschap verloren. Zij zijn niet in staat om hun eigen kansen te creëren te midden van alle veranderingen. In plaats van voortrekkers stellen zij zich op als volgers.

Een misschien te makkelijk voorbeeld van de aanwezige topmensen uit het bedrijfsleven, de Gasunie. We kunnen allemaal op onze vingers natellen dat er een moment komt dat we afscheid nemen van deze fossiele brandstof. Dan kunnen we krampachtig vasthouden aan gaslevering, uiteindelijk levert dat niets op. Als de Gasunie wil overleven als energieleverancier kiest zij een nieuwe vorm van energie, niet omdat de overheid haar dat oplegt maar juist omdat zij als ondernemer toekomstbestendig wil zijn. Het vertrouwen waarnaar gezocht wordt is in mijn ogen eerder een bedreiging wanneer de Gasunie niet onderkent dat de overheid een onzekere factor is.

Kortom, groen moet je zelf doen. Zie het als kans, omarm het, wees creatief, ontwikkel en vernieuw!