Graydon verwacht nauwelijks effect van de nieuwe richtlijn late betalingen
De richtlijn
Als er contractueel niets wordt vastgelegd, moet de factuur uiterlijk 30 dagen na de dag van de ontvangst van de factuur betaald worden. Voor handelstransacties tussen ondernemingen geldt een maximale betaaltermijn van 60 dagen. Een betalingstermijn van langer dan 60 dagen is alleen toegestaan als aangetoond kan worden dat dit voor geen van beide partijen nadelig is. De overheid moet voortaan haar facturen binnen 30 dagen betalen. De mogelijkheden om bij overeenkomsten af te wijken van de (hoogte van) wettelijke rente bij te late betalingen wordt voor overheden verder beperkt.
Nauwelijks effect van de nieuwe wetgeving
De wet is bedoeld als basis vangnet. Indien partijen nu helemaal geen afspraken maken, gaan de genoemde normen gelden. Deze normen zijn op dit moment meestal reeds een vast onderdeel binnen overeenkomsten, inkoopvoorwaarden of verkoopvoorwaarden. De betaaltermijn wordt dus veelal vastgelegd. Doorgaans is deze niet langer dan de in de nieuwe wet genoemde 60 dagen. Daarin zal dus niets veranderen.
Spreken bedrijven onderling toch uitdrukkelijk een langere termijn dan 60 dagen af, kun je er vanuit gaan dat voor beide partijen deze termijn als niet onbillijk zal worden ervaren. De vraag of de schuldenaar dan een objectieve reden heeft om meer dan 60 dagen te eisen of dat het afwijkt van de goede handelspraktijk, zal zelden gesteld worden. Kortere betaaltermijnen zullen door commerciële belangen snel sneuvelen.
Hetzelfde geldt voor de vergoedingen bij geen of late betalingen. Ook daarin geeft de wet handvaten die nu in de meeste gevallen al in overeenkomsten geregeld zijn.
Tegenovergesteld effect
De wet kan zelfs tot een tegenovergesteld effect leiden. Waar nu doorgaans een termijn van 30 dagen kan worden gehanteerd, zullen inkopers de maximale termijn van 60 dagen gaan opeisen. In de afspraken zit het ook hier niet. Die zijn er wel.
Achterstallig betaalgedrag door verkeerde handelwijze
Achterstallig betaalgedrag wordt nu in de meeste gevallen veroorzaakt door onvoldoende aandacht. Verkopers spreken er met hun klanten niet over uit angst voor de commerciële gevolgen. Aanmaningen zijn een sleur geworden en hebben steeds minder effect. Debiteurenafdelingen doen hun uiterste best maar missen vaak de juiste opleiding om laatbetalers “te verleiden.”
Recente voorwaarden
Deze wetgeving maakt opnieuw duidelijk dat het hebben van verkoop- en betaalvoorwaarden tegenwoordig een absolute must is. Of je nu de voorwaarden van de branche of zelf gemaakte voorwaarden hanteert; heden ten dage kan een organisatie niet meer zonder recente voorwaarden. Hierbij worden voorwaarden ouder dan 2 jaar als niet meer recent aangemerkt.
Overheid geeft goede voorbeeld
Ten slotte verwachten we wel enig effect van deze nieuwe wet voor het betaalgedrag van overheden. Van hen mag verwacht worden dat zij als gevolg van deze wet zich zullen gaan gedragen als beste jongetje van de klas.
Bron: Graydon