Gelukkig nieuw jaar
Toegegeven, 2008 begon even mooi als 2007 eindigde: in bed. Het was al weer jaren geleden dat kerst en oud en nieuw ons zo goed gezind waren dat we twee weken de deur niet uithoefden. Maar nu moeten we weer. Het bevalt slecht, niet waar? En het wordt nog erger. Zo denken wij Nederlanders er tenminste over, bleek onlangs uit onderzoek. Wij zijn de grootste zwartkijkers van Europa, samen met de Oostenrijkers. Slechts 15 procent van de bevolking gelooft dat het dit jaar beter wordt dan in 2007. En gelijk hebben we!
Wat ons dit jaar aan rampspoed te wachten staan? Te veel om op te noemen. Een willekeurige greep:
– Het R-woord hangt in de lucht. Het recessiespook wart weer rond. In de VS is de werkloosheid al tot 5 procent gestegen. De koopwoede van consumenten neemt af (wat wil je ook met dalende huizenprijzen), dus dat spook blijft nog wel even rondwaren. Een ramp!
– Het I-woord hangt ook in de lucht. Het inflatiespook waart weer rond. Stijgende olieprijzen (die vermaledijde groei in China ook), de krappe arbeidsmarkt (in Europa dan, volgende loongolf is in aantocht) jagen de inflatie aan. Brr… het is dat de olie zo duur is, anders zouden we de verwarming het beste een paar graadjes hoger kunnen zetten. Een ramp!
– Inflatie en recessie tegelijk? Dat is toch stagflatie? Inderdaad: niet vertoond sinds de oliecrisis van de jaren zeventig. Maar nu maakt het S-spook de wereld weer onveilig. In de beleidskamers van de Centrale Banken kondigt de paniek zich al aan. De rente verlagen? Maar daarmee wakkeren we de inflatie aan. Een renteverhoginkje dan maar? Ben je gek, in tijden van recessie! Besluiteloosheid alom – en dus onzekerheid, een obstakel voor de rimpelloze economische groei van de afgelopen jaren. Een ramp!
– Leiders die ons de weg uit het dal kunnen wijzen zijn in geen velden of wegen te bekennen. Europa? Te zeer in zich verdeeld. China of Rusland? Geen leiders die verder kijken dan de neus van hun land lang is. De ogen van de wereld zijn gericht op de voorverkiezingen in VS, maar van de nieuwe president van de VS valt weinig heil te verwachten. De Republikeinse kandidaten maken sowieso geen kans om straks in het witte huis te belanden, daarvoor is het Amerikaanse publiek te Bush-moe. Hillary Clinton dus? Zeer onwaarschijnlijk, wie wil er nu een slap aftreksel van Bill Clinton als president? Rest Obama. Een held, een charismatische man, een bevlogen spreker. Maar ook een linkse rakker. Wat we precies van hem kunnen verwachten weten we niet, maar dat het gepaard zal gaan met belastingverhogingen is wel zeker. Olie op het brandende inflatievuur! Een ramp!
Het enige goede aan 2008 is dat het in 2009 kan het alleen maar beter gaan. Gelukkig 2009 alvast gewenst.