EY: winst zorgsector ten koste van investeringen

Hoewel de zorginstellingen een goed jaar achter de rug hebben met een winstgroei van 2,4 procent, is de situatie onder de oppervlakte deplorabel.  Accountants- en adviesorganisatie wijst op structurele problemen zoals doorgeschoten marktwerking, dalende rendementen en een sterk teruglopende EBITDA(R) in de afgelopen vijftien jaar.

Dat meldt accountants- en adviesorganisatie EY in de EY Barometer Nederlandse Gezondheidszorg. Daarin heeft EY gekeken naar de ontwikkeling van de afgelopen vijftien jaar in de zorg. “Dit heeft geleid tot afnemende investeringen op momenten dat deze juist cruciaal zijn”, aldus EY. 

Op BNR Nieuwsradio zegt Rob Leensen, partner bij EY, dat de operationele winstgevendheid flink is gezakt.  “We hebben een slag dieper gekeken dan de winst, naar de ebitda, dat zegt iets over de operationele winstgevendheid. Die is de afgelopen tien jaar gezakt van 12 naar 8 procent. Dat is toch wel een zorgelijke ontwikkeling.”

Volgens EY zijn de dalende investeringslasten de enige reden dat de zorg nog winstgevend is. Het fraai ogende winstpercentage van 2,5 procent wordt zo “kunstmatig op niveau gehouden”.

Volgens Leensen heeft de zorg in Nederland schaalvergroting nodig om de investeringen op te krikken. “Het blijkt dat grotere aanbieders in staat zijn om schaalvoordelen te benutten en financieel betere prestaties laten zien. Ik weet dat daar verschillend over gedacht wordt, maar meer concentratie in de zorg is helemaal zo’n gek idee nog niet.”

EY constateert dat strategisch handelen achterwege blijft in de zorgsector, hoewel de urgentie duidelijk is. “Afdelingen zoals HR, Finance en Vastgoed opereren vaak los van elkaar”, rapporteert EY. “Investeringen worden gedaan zonder een volledig beeld van de personele capaciteit en waardevolle data blijft onbenut.”

Maar, zo vervolgt EY, het probleem reikt verder dan interne samenwerking. “Het zorgsysteem zelf kent fundamentele tekortkomingen: een korte zittingsduur van bestuurders, beperkte middelen voor gezondheid en preventie en een financiële druk die leidt tot terughoudendheid bij investeerders.”

“Diezelfde druk zorgt bovendien voor korte termijn denken in de bestuurskamers. En dan is er nog de complexiteit van het systeem zelf, met ruim 30.000 zorgaanbieders en 400 contractpartijen. Veel organisaties zitten gevangen in een web van versnippering en afhankelijkheden, waardoor verandering moeilijk van de grond komt.”