En onze eigen Panama-papers dan?
Wie herinnert zich nog de ophef over het vrijgeven van de gegevens bij onder andere Zwitserse bankrekeningen
Door Lobke van Vulpen
Mensen die vergeten waren hun buitenlandse rekeningen aan te geven in de belastingaangifte mochten gebruik maken van de inkeerregeling van de belastingdienst. Kort door de bocht: het vrijwillig verbeteren van de belastingaangifte waarbij wel heffing over een heel aantal jaar daarvoor werd opgelegd vermeerderd met rente maar waarbij op dat moment nog geen boete gold. Inmiddels is de boete opgelopen tot 60 procent en zal deze met ingang van 1 juli worden verhoogd tot 120 procent.
En zie daar… de Panama-papers! Komt dat even mooi uit voor de belastingdienst, een eventueel begrotingstekort is ook direct gedicht. Ik verheug me nu al op de eerste dinsdag in september, eens kijken welke lastenverlichtingen onze kant op komen.
We hebben allemaal gezien dat de IJslandse premier moest aftreden vanwege dit schandaal, dat de FIFA echt corrupt is, dat Poetin veel vrienden heeft die met hem samenwerken en dat Oekraïne ondanks de belofte niet heel veel beter is. Ook zagen we een aantal bekende landgenoten ontkennen dat zij een dergelijke constructie opgezet zouden hebben. Voor de goede orde, het moet natuurlijk allemaal nog bewezen worden.
Aan de andere kant is er bij Jeroen Pauw iemand te gast die soortgelijke constructies voor klanten opzet. Wettelijk gezien staat er nergens letterlijk dat je niet een dergelijke constructie mag hebben, het gaat echter wel in tegen de intentie van de Wet. Om mij heen hoor ik dezelfde geluiden als eerder met het prijsgeven van het bankgeheim: “maar zij hebben het toch helemaal niet nodig!” Lastige kwestie als je het mij vraagt, want wie heeft het dan wel nodig ofwel tot welk bedrag vinden we het gerechtvaardigd om belasting te ontwijken?
Laten we het een natuurlijke aversie tegen belastingen noemen, ik denk dat dat voor alle Nederlanders in meer of mindere mate de verhouding tot de fiscus beschrijft. Omzetbelasting merken we doorgaans niet al te veel van, consumentenartikelen worden verplicht inclusief BTW vermeld. Wel merken we de besparing als we iets door een bekende laten uitvoeren, door critici zwartwerken genoemd. Ineens kun je én de muren laten stucen én het houtwerk laten schilderen. De vakman in kwestie merkt er ook wat van met name in de inkomstenbelasting.
Dan de inkomstenbelasting, deze wordt vooraf al ingehouden middels de loonbelasting en als je je aangifte goed laat invullen kun je met de eigen woninglening en een aantal heffingskortingen een mooi bedrag terug krijgen. Zwarte inkomsten zijn hier niet zichtbaar en gelden als een 100 procent besparing. Spaargelden bewaren we natuurlijk niet op de bankrekening, waar we wel over moeten betalen in Box III en inmiddels geen rente meer op ontvangen, maar gewoon thuis in die oude sok.
Stappen we over naar de minst populaire variant; de schenk- en erfbelasting. Heel oneerlijk want de gever heeft daar immers al eens over betaald, liever geven we dit dus met warme hand en als het even kan ook nog onder tafel.
Onze eigen Panama-perikelen lopen ook aardig in de papieren als we ze bij elkaar optellen. In welke mate zou de economische groei stagneren als we alle varianten afschaffen? Wellicht is het tijd om af te spreken dat we het allemaal niet meer doen; zij niet en wij ook niet. En dan niet per ongeluk achter je rug de vingers gekruist houden zodat jij het nog wel mag!
Lobke van Vulpen (getrouwd, één zoon) is Hoofd Consolidatie en Fiscale Zaken bij Brokking Holding B.V. en gespecialiseerd in o.a. jaarafsluiting, consolidatie en fiscaliteit. Ze begon haar carrière bij Deloitte, stapte daarna over naar een regionale speler en belandde vervolgens in het bedrijfsleven. Op werkgebied is zij gedreven, soms een tikkeltje eigenwijs en houdt zij ervan om samen naar een doel te streven en zich hier flink in vast te bijten. Humor, zelfspot, gedegen kennis en wederzijds respect zijn kernwoorden die zij al werkend nastreeft.