Een vette onvoldoende voor de digitale strategie van de NPO

Kern van een levensvatbare digitale strategie en on-demand oplossingen als on-demandplatformen is dat je relevante content aanbiedt voor duidelijke digitale niches. Daar voldoet de digitale strategie van de directeur video van de NPO, Frans Klein, met o.a. zijn on-demandplatformen niet aan.

In het AD van 31 augustus, licht de directeur video van de NPO, Frans Klein, de digitale strategie van de NPO, van ‘de integrale programmering’, toe. Hij zegt o.a. het volgende: “Neem NPO 1, 2 en 3. Die kanalen hebben een profiel. Breed, verdiepend en jong. In een tijd van online- en on demand-platformen moet je het hele achterland bedienen. Wij moeten in ons denken niet meer lineair starten, maar stellen de content centraal. Welke verhalen willen we vertellen. Op welk platform en voor welke doelgroep? Dat is de essentie.”

Een aantal dingen valt hierbij op:
1) Sinds het begin van het Internet spreken we van ‘reverse markets’. Klanten bepalen wat er wordt gemaakt. Je gaat van aanbodmodellen naar vraagmodellen.
2) Succesvolle online en on-demand-platformen bedienen helemaal niet ‘het hele achterland’. Ze leveren juist relevante digitale content voor specifieke doelgroepen. Voor specifieke ‘digital blue-oceans’.
3) Hij stelt: ‘wij stellen de content centraal: welke verhalen willen we vertellen, op welk platform en voor welke doelgroep’. Opnieuw typisch gedrag van een ouderwetse aanbieder: die bepaalt wel wat ‘goed’ is voor de klant en wat je voorgeschoteld krijgt. In dit geval dus voor ons als belastingbetaler. Dat kun je je als aanbieder alleen maar permitteren als je klanten niet weg kunnen lopen. Zoals in dit geval, en zoals bij veel door de overheid betaalde diensten.

Als de NPO van Frans Klein een commercieel bedrijf zou zijn, zou deze digitale strategie door de klanten en door de externe financierders worden afgekeurd. Men zou al snel in grote financiële problemen komen. Alleen hebben wij als afnemers van de NPO-programmering een aantal problemen:
1) De NPO wordt betaald uit publieke middelen en er is geen onafhankelijke, representatieve Raad van Commissarissen.
2) Bij echte succesvolle commerciële on-demandplatformen kun je maandelijks je abonnement opzeggen of afsluiten en betaal je vaak alleen voor het echte gebruik. Bijvoorbeeld per film. Daar is op dit moment geen sprake van. De NPO levert steeds meer voor veel mensen inclusief jongeren irrelevante content zoals realityshows en praatprogramma’s.
3) De NPO heeft, zoals de ex-voorzitter van de NPO Shula Reixmann terecht constateert in de NRC van 1 september 2021, serieuze problemen met journalistieke integriteit.

Over dat laatste kan ik zelf trouwens met de berichtgeving rond ABN AMRO sinds 2008 over meepraten. De NPO en de journalisten van de grote dagbladen pushen eindeloos elkaars boeken zoals ‘De Prooi’ en ‘De Staatsbank’ en negeren columns en boeken van echte ervaringsdeskundigen.

Is het dan allemaal negatief bij de NPO? Nee. Tuurlijk niet. Het goede nieuws is dat er ook bij de NPO integere mensen rondlopen. Zoals het team rond ‘Wat verdien ik?’ dat mij als ex-bankier en auteur van ‘Dagboek van een bankier’ durfde uit te nodigen. Dank daarvoor, inclusief aan Astrid Joosten voor het mooie nagesprek.

Tot slot. Als ik een student of een startup of scale-up met deze digitale strategie en dit businessplan van de NPO zou moeten beoordelen, zoals ik sinds 1997 mag doen, zou Frans Klein een vette onvoldoende krijgen en zijn huiswerk opnieuw moeten doen.

Maar ‘dat gaat het niet worden’ zoals mijn vrouw zou zeggen. De NPO bepaalt en de klant betaalt. Of je nu wilt of niet.

Door Tony de Bree. Hij is auteur van ‘Groeien zonder te groeien. Succesvol ondernemen in de betekeniseconomie’, ‘Overlevingsstrategie voor startups’ en ‘De scale-up blueprint‘. Sinds 1997 spot hij succesvol bedrijven als Amazon, Bol, ASML, IKEA en PayPal. Hij is ICT-lid in RvC’s en werkte bij ABN AMRO, als Dragon bij corporate venturing en als global splitsingsmanager KYC.