De grootste financiële tegenvaller is de overheid zelf

De minister van Financiën en de experts van de economieredacties buitelen over elkaar heen met berichtgeving over de financiële tegenvallers door onder andere ‘de oorlog in Oekraïne’, ‘de gestegen energieprijzen’ en ‘de stijgende rente op de staatsschuld’.
Daarbij gaan ze echter nog steeds voorbij aan de grootste structurele ‘financiële tegenvaller’ en dat zijn de kosten van de organisatie en het functioneren van de overheid zelf. Waarom? Omdat met goedkeuring van de Tweede en Eerste Kamer en onder ‘coördinatie’ van het ministerie van Financiën, die kosten stelselmatig buiten beschouwing worden gelaten. Deze omvatten onder andere de organisatiekosten, ‘de uitvoeringskosten’ van de overheid op alle niveaus en verkeerde investeringsbeslissingen.

Enkele voorbeelden uit vele:

• 1) Naast iedere euro die er naar de slachtoffers van de aardbevingen gaat, gaat er 0,56 euro naar ‘uitvoeringskosten’ (zie Uitvoering schadeafhandeling Groningen veel te duur).
• 2) Alle aan de Overheid toevertrouwde taken en sectoren per ministerie zuchten onder alsmaar stijgende ‘uitvoeringskosten’, ‘organisatiekosten’ van de betrokken overheidsapparaten, inclusief die in de Zorg en in het Onderwijs. Dit zijn niet-noodzakelijke kosten waar je als burger niets aan kunt doen.
• 3) De renovatie van de Afsluitdijk kost geen 900 miljoen euro, maar wordt inmiddels geschat op 2 miljard euro. (Problemen Afsluitdijk tonen opnieuw dat Rijkswaterstaat slecht functioneert)
• 4) De Algemene Rekenkamer constateert dat de kosten van de ‘Coronarekening’ maar blijven oplopen, waaronder niet te traceren uitgaven door een aantal ministeries. In 2022 al 9,6 miljard euro meer dan op Prinsjesdag 2021 was gebudgetteerd.
• 5) Er wordt 1,7 miljard euro door Invest-NL gestopt in ‘innovatieve duurzame scale-ups’.
• 6) De naar schatting 20 miljard euro in het Hoekstra Wiebes-fonds gaat vooral naar het in stand houden en uitbreiden van het ‘oude-normaal’ openbaar vervoer waaronder 1,7 miljard euro voor het doortrekken van de Noord-Zuidlijn naar Schiphol.
• 7) De Overheid trekt miljoenen uit voor START-subsidies voor zombie-opleidingen bij oud-normaal ‘gecertificeerde’ opleidingsinstituten. Zie ook het artikel op tonydebreeadvies.nl/het-stap-budget-weer-miljoenen-aan-belastinggeld-in-zombie-opleidingen
• 8) Er is miljarden aan directe en indirecte Coronasteun verstrekt aan zombie-bedrijven waaronder directe en indirecte steun aan KLM, zonder enige financiële onderbouwing, onder druk van de FNV en VNO NCW in onder andere de Sociaal Economische Raad.
• 9) Onder andere door het gebrek aan toezicht door de overheid sinds 2008 en het aanstellen van mis-managers door Wouter Bos zijn de aandelen van ABN Amro in bezit van de overheid, inmiddels enorm in waarde gedaald. De investeringen in onder meer de redding van ABN AMRO, Fortis en ASR bedroegen 21,7 miljard euro (aankoop aandelen ‘N-share’) en de steun om de bank overeind te houden exclusief de andere kosten zoals de splitsingskosten (zie ‘Dagboek van een bankier’) worden nooit meer terugverdiend. Er rest niets dan verlies nemen dus. (Zie Wanneer pakt de staat het verlies bij ABN Amro)
• 10) De renovatie van het Binnenhof gaat inmiddels 50% meer kosten dan aanvankelijk gepland. Tweede kamer Binnenhof verhuizing veel duurder dan gedacht.
• 11) De verbouwing van een vroeger ministerie tot tijdelijke behuizing voor de Tweede Kamer heeft door wensen van de leden van de Tweede Kamer veel meer gekost dan was begroot. Zie bijvoorbeeld het artikel Verbouwing Binnenhof miljoenen duurder.

  En zo kun je nog wel even doorgaan. Miljarden over de balk gooien op basis van vooral politieke keuzes in plaats van op basis van deugdelijk financieel beleid. ‘Leuke dingen voor de eigen achterbannen en voor jezelf’. De conclusie is simpel: veel ambtenaren en politici gedragen zich als typische monopolisten. De klanten (de burgers) kunnen niet weg en kunnen niets aan dit structurele financiële wanbeleid doen, en datzelfde geldt voor de Algemene Rekenkamer. Die kan alleen maar waarschuwen… jaar in, jaar uit.

  Een belabberde klantervaring
  De burgers, inclusief de zelfstandige ondernemers staan met lege handen, net als de klanten van ABN Amro die voortdurend geconfronteerd worden met stijgende prijzen voor niet-verleende diensten en een belabberde klantervaring. De prijs van de betaalrekening gaat met 50 procent omhoog om, volgens CEO Swaak onder meer de boete van 428 miljoen euro die de bank heeft gekregen vanwege mismanagement rond witwassen, te kunnen betalen. De bank doet niets aan de interne onnodige uitvoeringskosten en structurele problemen (zie De ongemakkelijke waarheid rond de winstgevendheid van ABN Amro), maar wentelt onder toeziend oog van Kaag en voorgangers, de kosten af op de klanten en dus indirect op de belastingbetaler.
  Kaag doet, net als haar voorgangers niets, en de Tweede Kamer evenmin. Om maar niet te spreken van de vertegenwoordiger van ‘ons’ bij ABN Amro, die geacht worden toezicht te houden. Kortom, de grootste ‘financiële tegenvaller’ zijn de alsmaar stijgende uitvoeringskosten van de Overheid zelf en de financiële flaters. Doe daar dus snel wat aan, Regering en Tweede Kamer!

• 

  Tony de Bree werkte tussen 2001 en 2004 bij ABN AMRO Trust als global project manager eTrust, vanaf 2004 t/m 2005 bij Global Compliance Private Banking, tot 2008 o.a. als managementteamlid van Due Diligence Central en vanaf 2008 t/m 2011 als global splitsingsmanager KYC voor ABN AMRO wereldwijd (data, documentatie en ICT-systemen). Hij is o.a. auteur van ‘Dagboek van een bankier’ waarin hij in verhalen als ‘Lege kamers’ op de Zuidas zijn ervaringen op dit gebied tussen 2001 en 2011 inclusief onder CEO Zalm deelde. Sinds 2011 houdt hij zich o.a. bezig met het adviseren en opleiden van FinTech & RegTech startups & scale-ups.