Controlling lijkt heel erg op mijn vakantiewerk

Over zin- en betekenisgeving dacht ik vroeger niet zo na als 17-jarige. Ik hield me bezig met uren maken, geld verdienen voor onze zomervakantie. Het werken met vrienden om mij heen gaf mij plezier en voldoening. Voldoening van het vele lachen met elkaar en de saamhorigheid die je als ‘vullers’ had. Zes weken hard werken om het in twee weken zomervakantie weer uit te geven. Ik werkte in de groenteveiling in Poeldijk: zorgen dat de pallets steeds weer gevuld waren met honderd dozen tomaten en/of paprika’s.

Oscar van Voskuilen is organisatieveranderaar en interim business connector met PPenP, Passie, Plezier en Professionaliteit. Hij is spreker en auteur van ‘Reinventing Control’. Zie: www.reinventingcontrol.nl  en de gratis download van zijn blogbundel.

Op een dag worden wij met z’n drieën voor een ander klusje gevraagd. Er staan vier bijna volle pallets met dozen paprika’s voor ons klaar. Maar die paprika’s blijken in de verkeerde dozen te zitten: ze hebben een lagere kwaliteit dan op de dozen staat. Ook hoeven de paprika’s niet meer in een netje verpakt te worden en kunnen ze los de andere doos in. Of wij de vier pallets met paprika’s willen uitpakken en weer willen inpakken. Pfff.

Na vele uren werk fietst de keurmeester langs, pakt een paar paprika’s uit een doos en zegt: “Hier zit luis in. Draai ze maar door. Gooi ze maar weg”.

Factuur van ene afdeling naar andere

Ik ben nu in de veertig en moet als controller zorgen dat onze administratie BIJ is. We spelen hierbij een intern opdrachtgever/opdrachtnemer spelletje. De ene afdeling stuurt de andere afdeling een interne factuur. Debiteuren en crediteuren, waarbij er feitelijk geen euro de organisatie uit gaat.
Ik krijg een mail van de controller van de andere afdeling:
“Beste Oscar, ik begrijp dat jij nu voor de afdeling ‘Desert Storm’ werkt? Als dit zo is, zou jij onderstaande kunnen behandelen? In de afstemming tussen onze afdelingen inzake de jaarrekening zijn deze facturen niet meegenomen. Gaarne creditfacturen voor deze. Groeten Henk.”

Ik mail terug:
“Hallo Henk, Je verzoek voor creditnota’s gaat mij wel even te snel. Mijn eerste, misschien ook te snelle reactie, is dat dat verleden nu wel een gepasseerd station zou moeten zijn. De boeken zijn immers gesloten. Nu weer vooruitkijken. Maar ik zal inhoudelijk nog navraag doen omtrent deze 2 facturen. Gr Oscar.”

Over zin- en betekenisgeving denk ik nu veel meer na. Mijn financieel-administratieve werk met het intern opdrachtgever/opdrachtnemer spelletje komt met mijn andere kijk van reinventing control wel erg dicht in de buurt van het uit- en inpakspelletje met de paprika’s. Waar zijn we nou helemaal mee bezig? Wat is de bedoeling van het elkaar financieel administratief lastig vallen met intern overboeken van geld middels facturen van de ene doos naar de andere doos?
Ik kan nu niet meer denken aan alleen maar uren maken en geld verdienen. Het werk geeft mij geen voldoening, geen zin en betekenis. Wat mij wel voldoening geeft, is het nemen van verantwoordelijkheid om hier, onder de noemer van reinventing control, iets aan te willen doen. We moeten anders kijken, anders denken en anders doen. We moeten overgaan tot reinventing control.