Bokito-gedrag bij de NOS en in je eigen organisatie
Bokito-gedrag is het symptoom van heersende waarden en normen, de ‘mores’ en de organisatiecultuur in grote bureaucratische organisaties. In die organisaties geldt ‘het hoort erbij’. Op 28 januari 2022 schreef ik naar aanleiding van het Bokito-gedrag van een aantal mannelijke BN’ers bij de Voice of Holland een column voor fm.nl: De ongemakkelijke waarheid over trainers en coaches bij The Voice.
In die column schreef ik onder andere: ‘Wat zorgelijk is, is dat net als bij The Voice of Holland, de betrokken organisaties – inclusief het hogere kader en de HR-businesspartners – dit gedrag tolereerden en er niets aan deden. Het was voor de betrokken vrouwen vaak ook niet ‘verstandig’ om er werk van te maken. Ook omdat er vaak alcohol in het spel is en ze er misschien toch ‘zelf wel een beetje om hadden gevraagd’ of dat het ‘met wederzijdse instemming’ gebeurd zou zijn.
Checklist: Bokito-gedrag of niet
Vervolgens liet ik zien wat je eraan kunt doen binnen je eigen (te) grote organisatie. Op 22 juni publiceerde ik op verzoek de checklist om de vraag ‘hoe herken je Bokito’s op tv, op de radio en op sociale media’ en in je eigen organisatie te kunnen beantwoorden.
Bokito-gedrag als symptoom
Voor een bedrijfskundige en verandermanager is het allemaal niet zo moeilijk. Waarom? Omdat ieder gedrag, waaronder Bokito-gedrag, een symptoom is van het organisatieprofiel van een organisatie. En wel vooral van grote logge bureaucratische organisaties zoals de NOS en de omroepen, maar ook van ministeries, van grootbanken en de organisaties van de (voormalig) grote traditionele politieke partijen. Inclusief de werkvloer in de Tweede Kamer.
Bokito-gedrag is uitvloeisel van bedrijfscultuur
Bokito-gedrag is een uiting van de waarden en normen en van de bedrijfscultuur die in die organisaties heersen. De gehanteerde HR-processen van werving & selectie, belonen en bestraffen en beoordelen, bevestigen die waarden en normen en die bedrijfscultuur en houden deze in stand.
Bokito-gedrag; Seniors ‘staan er bij en kijken er naar’
En hetzelfde geldt voor de houding en het gedrag van het senior management in de betrokken ‘dinosauriër-organisaties’. Inclusief de mensen in de organisaties die geacht worden toezicht te houden. In het geval van de NOS en de verschillende omroepen het Commissariaat van de Media m.b.t. de Mediawet en overall het Ministerie van Onderwijs, Cultuur & Wetenschap. Die ‘stonden erbij en keken ernaar’.
Wegkijken van Bokito-gedrag
Ook alle betrokkenen in medialand inclusief de collega’s hebben weggekeken, de betrokken vrouwen in de steek gelaten en het Bokito-gedrag getolereerd. Net zoals dat bij de Voice en bij De wereld draait door gebeurde.
Conclusie
Als je in dat soort onveilige organisaties wilt gaan werken of blijven werken, wordt je collectief ‘mores geleerd’. Je moet je aanpassen en dat gedrag ‘normaal’ vinden, je krijgt een burn-out of anders moet je snel vertrekken.
P.s. Inmiddels is er sinds Corona een nieuw element bijgekomen: ‘ze hebben vaak een baardje’….