‘Wil je mij coachen?’

Maandelijks een gesprek van 1,5 uur op kantoor, eens per twee maanden een gesprek buiten de deur, bij voorkeur onder het genot van een etentje in een goed restaurant. Ik stond hier vanzelfsprekend positief tegenover en kan dit zeer waarderen. 

Dit voorbeeld staat echter niet op zichzelf. Ik merk de laatste jaren vaker dat jonge, ambitieuze financials steeds intensiever met hun carrière bezig zijn. Ze zijn veeleisender naar de inhoud van hun baan, maar hebben ook meer focus op waar ze naar toe willen, wat ze willen bereiken en via welk pad.

Zelf coach ik ook nog enkele ex-collega’s. Erg leuk om te doen, maar ook voor mijzelf erg inspirerend. Ook daarin merk je dat financials heel intensief met hun carrière bezig zijn en mensen die hen daarbij kunnen helpen benaderen. Sociale media zoals LinkedIn dragen daar aan bij en werken tevens drempelverlagend.

Ook binnen de onderneming gaat het tijdens functionering- en beoordelingsgesprekken meer en meer om de persoonlijke ontwikkeling van medewerkers, naast de benodigde vaardigheden en competenties om de job uit te kunnen voeren. Dit kan door het volgen van specifieke vakopleidingen, maar ook via allerhande algemene opleidingen.

Is dit nu allemaal nodig binnen de finance discipline? Is ervaring en training on the job niet voldoende? Zijn er nu zoveel wijzigingen in het traditionele financial vak? Heb je daar extra training en coaching bij nodig? En waarom?

De waarom-vraag is wellicht nog het eenvoudigst te beantwoorden. De financial van tegenwoordig krijgt meer en meer te maken met complexe (externe) factoren. De crisis, maar ook de complexiteit van verschillende markten neemt toe. Dit betekent dat een financial geacht wordt op de hoogte te zijn van de laatste ontwikkelingen rondom governance, SEPA, werkkostenregeling, horizontaal toezicht, derivaten, renteontwikkelingen, maatschappelijk ondernemen, externe verslaglegging, informatietechnologie en multimedia. Zomaar een aantal zaken waar een financial (dagelijks) mee in aanraking komt. Daarnaast dient hij binnen de onderneming de sparringpartner te zijn voor allerhande andere disciplines. De kennis bijhouden en regelmatig ook buiten de onderneming informatie verkrijgen hoort daar dan ook bij.

Dit hoeft niet allemaal via de traditionele opleidingsinstituten. Via LinkedIn en allerhande (sociale) websites, discussiegroepen, forums en nieuwsbrieven kan tegenwoordig snel en veel informatie worden verkregen. Echter om persoonlijk met vakgenoten kennis te delen en discussie te voeren over allerhande finance aangelegenheden is en blijft populair. Of dit nu cursussen zijn of seminars, overal kun je vakgenoten ontmoeten en kennis verkrijgen of deze delen. Dit om bij te blijven op je vakgebied, maar ook om je horizon te verbreden. Daarom vind ik het belangrijk om de vragen die je krijgt van medewerkers om opleidingen te volgen of seminars te bezoeken, positief te beantwoorden.  

Wat daarbij natuurlijk helpt is voldoende budget om dit mogelijk te maken. Veel bedrijven zijn nu druk doende met het opstellen van de begroting 2013. Per sector en bedrijf verschillen de normbedragen voor opleidingskosten nogal. In een kennisintensieve sector zijn de budgetten normaliter flink hoger ten opzichte van andere sectoren. Vaak wordt een percentage van de bruto loonsom per jaar gebudgetteerd. Afdelingen krijgen een deel hiervan toegewezen. Een HRM afdeling kan soms het restantbudget beheren om bedrijfsbrede opleidingen voor iedereen mogelijk te maken. Juist in tijden van crisis is het belangrijk om de bestaande kennis op peil te houden en de budgetten voor opleidingen in stand te houden. Met name ook voor de afdeling finance. Neemt u dat mee in de samenstelling voor de begroting 2013. Juist nu!