Genomineerd voor controller van het jaar 2004: Frank Kolner (Telematica Instituut)
De uitdagingen zijn en blijven groot bij het Telematica Instituut, aldus controller Frank Kolner. Niet alleen vanwege de inhoudelijke ontwikkeling van de telematica-markt, maar vooral vanwege het continue zoeken naar een balans tussen overheids- en marktfinanciering. 'Keer op keer staan wij voor situaties die uniek zijn voor alle betrokken partijen, inclusief de belastingdienst. Dus moet je pionieren op financieel gebied; dat trekt me hier enorm aan.'
Ontmoet deze controller en 100derden andere op het komende Jaarcongres Controlling. Meldt u nu aan!
Frank Kolner is niet het type controller dat graag alleen maar de lopende zaken beheert. Het feit dat hij inmiddels al sinds 1997 bij het Telematica Instituut verantwoordelijk is voor de financiële zaken, zegt veel over het instituut. Dat is namelijk jaar in jaar uit verder gegroeid, waarbij de uitdagingen steeds diverser werden en de (financiële) vraagstukken veelal gecompliceerder. Het instituut is sinds de beginjaren in omvang verveelvoudigd. 'We zitten nog steeds in hetzelfde gebouw', zegt Kolner, 'maar in die beginjaren hadden we maar één verdieping, terwijl we nu het gehele gebouw gebruiken.' Het Telematica Instituut is gevestigd op de campus van de Technische Universiteit Twente. Een rustige omgeving. Een no nonsense-huisvesting. Een rustig klimaat om te werken, is de eerste indruk. 'Dat klopt zonder meer. De dynamiek is er wel, maar is niet zo zichtbaar als in sommige andere organisaties.' Bijzondere positie De Universiteit Twente staat volgens Kolner bekend als een ondernemende universiteit, dus daar past het instituut heel goed bij. 'Wij worden voor exact de helft gefinancierd door de overheid - door Economische Zaken - en een evenzo groot deel van het budget komt uit de markt.' Die publiek-private samenwerking (PPS) mag dan gelden als helemaal van deze tijd, toch stuit Kolner vanaf de beginjaren al op problemen die voortvloeien uit de bijzondere positie van de PPS. 'Je merkt in veel opzichten dat het iets is dat moeilijk is te plaatsen voor mensen in de financiële en fiscale wereld, en in de hoek van de regelgevers. Er bestaan vrij veel discussiepunten over de manier waarop je de zakelijke kant van deze organisatie vastlegt.' De boer op Het Telematica Instituut ontstond in de tweede helft van de jaren negentig tijdens de bewindsperiode van minister Hans Wijers van Economische Zaken. Hij voorzag voor het Enschedese instituut een rol als een van in totaal vier topinstituten. Doel van deze instellingen was en is te zorgen voor een betere doorstroming van kennis uit de academische wereld naar het bedrijfsleven. 'Wij moesten bruggen bouwen op het gebied van ICT. Niet zozeer vanuit pure techniekontwikkeling, maar vooral op het gebied van toepassingen van technologie.' De andere instituten waar Nederland zich in de optiek van Wijers mee kon onderscheiden zijn actief in de chemie, metaal en voeding. Vanuit het perspectief van Economische Zaken waren en zijn dat sleuteltechnologieën om van Nederland een concurrerende economie te kunnen maken. Kolner: 'De condities die Economische Zaken stelt aan de hoeveelheid geld die ter beschikking wordt gesteld, zijn afhankelijk van de hoeveelheid geld die het bedrijfsleven wil investeren in het onderzoek van het instituut. Dat gaat gelijk op. Willen wij dus onze onderzoeksbudgetten verruimen dan zullen we allereerst de boer op moeten in het bedrijfsleven. Krijgen we daar opdrachten dan vergroot Economische Zaken de hoeveelheid geld die beschikbaar wordt gesteld.' Breder en dieper De onderzoeken die worden uitgevoerd vallen uiteen in contractonderzoeken waar bedrijven een-op-een 'zakendoen' met het Telematica Instituut, en projecten waar aan de vraag van twee of drie bedrijven tegemoet wordt gekomen. Elk project krijgt een aparte begroting, waarbij vooral de behandeling van intellectuele eigendomsrechten kan leiden tot complicaties en misverstanden. Niet alleen met de direct betrokkenen - instituut, geldschieters en bedrijven - maar ook met de belastingdienst. Kolner: 'Het gaat vaak om projecten die tussen de een en vier jaar lopen en die een begroting hebben die varieert van honderdduizend euro tot vele miljoenen. Er zitten zelfs projecten bij die twaalf miljoen euro budget hebben.'
