Viva Espana

Voor degene die het heeft gemist: 
Het debat in dit huis en in de Eerste Kamer zal op momenten hard en fel zijn. Dat hoort ook zo want hier bevechten we elkaar op ideeën. Dat is de crux van democratie.
Maar wat zou het mij veel waard zijn als we er de komende periode met elkaar blijk van kunnen geven dat we de urgentie van deze tijd snappen. Dat we snappen dat van ons niet alleen strijd, maar ook oplossingen worden gevraagd. Dat we als politici aan Nederland kunnen laten zien dat verschillen er zijn om te koesteren en tegenstellingen om te overbruggen. Zodat mensen weer voelen dat de politiek er voor hen is. Ik zal me daar persoonlijk, samen met de collega’s, samen met u, met hart en ziel voor inzetten.

Met nog twee maanden voor de boeg is de persoonlijke noot een scherpe samenvatting van wat er de afgelopen tijd is gepasseerd. De verkiezingen in Catalonië, het onvermogen van de Spaanse regering om te communiceren met de Catalanen. Door het harde optreden tijdens deze verkiezing hebben zij voor de vele Catalanen herhaald dat de centrale regering als onbetrouwbaar bestempeld dient te worden. De uitgestoken hand van de regiopresident om met elkaar in gesprek te treden werd resoluut genegeerd. Grote bedrijven met een hoofdkantoor in Catalonië planden de verhuizing naar een ander deel van Spanje alvast.

Voorafgaand aan dit referendum wisten wij allen al dat de uitkomst niet de onafhankelijkheid zou zijn voor Catalonië. Hoe anders zou het gelopen zijn als premier Rajoy voor het referendum het gesprek was aangegaan? Als getracht was om de verschillen te overbruggen? Wellicht hadden de Catalanen dan niet de noodzaak gevoeld om het referendum door te zetten.

De Brexit kost 75.000 banen meldde Trouw vanochtend, politiek Europa stond zover af van de Engelsen dat zij in een soortgelijk referendum kwamen tot afscheiding van Europa. De onderhandelingen tussen Europa en de Britten gaan uiterst moeizaam. Beide kampen willen de beste regeling voor eigen achterban treffen. 

De gemene deler van bovenstaande referenda ligt in het wantrouwen dat wij hebben in de politiek. Waar politiek in het verleden samenhing met ideologie is het nu verworden tot een behendig mondeling steekspel. Wie kan de ander het best aftroeven.

Ik ben geen tegenstander van het fenomeen referendum, persoonlijk hou ik wel van een beetje burgerlijke ongehoorzaamheid, gebruik maken het gezond boeren verstand. Wel graag de functionele variant, een situatie zoals in Groot-Brittannië met banenverlies, onstabiliteit, mogelijk stijgende rente en het achterblijven van de economische groei, daar is niemand bij gebaat.

De politiek moet in een veel groter geheel kunnen denken om dit vertrouwen terug te krijgen. Geen partner is momenteel zo onbetrouwbaar als de overheid, bij ieder aantreden van een nieuw kabinet worden alle oude afspraken herzien door de op dat moment aantredende partijen.

Gezien vanuit het bedrijfsleven: Bepaal de toekomstdoelen, niet voor de komende 3,5 jaar maar voor een langere termijn. Maak deze doelen concreet, niet zo wollig en aan ons kenbaar. Wij, op onze beurt, moeten het geduld opbrengen om lange termijn winst niet af te willen straffen door een korte termijn resultaat te eisen.

Doe wat goed voor ons is op lange termijn, communiceer helder, laat het mondelinge steekspel over onzin achterwege en ga aan het werk! Daarmee word ik wellicht niet minder kritisch, maar krijg ik wel meer vertrouwen.

Lobke van Vulpen (getrouwd, één zoon) is adviseur planning & control bij HVO Querido en gespecialiseerd in o.a. jaarafsluiting, consolidatie en fiscaliteit. Ze begon haar carrière bij Deloitte, stapte daarna over naar een regionale speler en belandde vervolgens in het bedrijfsleven. Op werkgebied is zij gedreven, soms een tikkeltje eigenwijs en houdt zij ervan om samen naar een doel te streven en zich hier flink in vast te bijten. Humor, zelfspot, gedegen kennis en wederzijds respect zijn kernwoorden die zij al werkend nastreeft.