Succesvolle financials stellen prioriteiten

Ik ken maar weinig financials die het credo “9 to 5” aanhangen. Naar verluid is dat ook absoluut ongewenst, zo verzekeren diverse relaties mij. Het werk van een financial laat zich nu eenmaal niet plannen. En inderdaad, de werkdruk is eigenlijk altijd hoog. Vroeger was dat overigens heel anders, maar tegenwoordig moeten we er zoveel bij doen dat we permanent tijd tekort komen. En dus vangen we die uren ’s avonds of in het weekend op. Iets waar ik mezelf ook (te) vaak op betrap.

Dat moet toch anders kunnen. Het hoeft echt geen doelstelling te zijn om dagelijks als eerste de autoruiten te krabben op de parkeerplaats, maar laten we eerlijk zijn, thuis zijn is ook best prettig. Een keer gezonde voeding naar binnen werken en wat aandacht voor het gezin, daar wordt niemand slechter van. Toch komen we daar veelal (te) weinig aan toe. Blijkbaar is het eenvoudiger om het thuisfront teleur te stellen dan onze collega’s? Mijn stelling is dat deze situatie één belangrijke oorzaak kent: de gemiddelde financial kan slecht prioriteren.

Om op de zaak te beginnen: wees kritisch naar jezelf. Moet je per se zelf in alle projectteams zitten of zou je ook iemand van de afdeling kunnen afvaardigen? In de praktijk blijken medewerkers vaak ongekende kwaliteiten te bezitten, zeker wanneer ze voldoende ruimte maar wel een duidelijk kader mee krijgen. Naast ruimte in de agenda levert dit ook een betere rolverdeling op. Het is nu mogelijk om zelf als reviewer op hoofdlijnen de resultaten van de projectteams te beoordelen. Dit voorkomt dat je teveel de diepte in gaat en belangrijke foutieve uitgangspunten en aannames over het hoofd ziet. En tenslotte draag je bij aan de ontwikkeling van je medewerkers. Een win – win situatie.

Die ruimte in de agenda levert overigens nog meer op. Werken onder hoge druk en in de avonduren resulteert niet altijd in de gewenste kwaliteit en nauwkeurigheid. Regelmatig zie ik in de praktijk dat fouten worden gemaakt onder tijdsdruk. Vaak leidt diezelfde tijdsdruk tot een gebrek aan review op de diverse uitgaande rapportages. Erg lullig om bij een RvC of RvT excuses te moeten maken voor die overduidelijke flater. En om daar nu uit te leggen dat hun rapportage pas op het allerlaatste moment is opgesteld en niemand nog even een kritische blik heeft geworpen…

Prioriteren op het werk levert ook de nodige privé voordelen op. Aan de oppervlakte levert het tijd op die kan worden besteed aan het thuisfront. Een prettig stukje ontspanning dat ons weer scherp maakt voor de volgende werkdag. Maar een betere privésfeer heeft tevens grote voordelen op het werk. Een medewerker die goed in zijn of haar vel zit presteert aantoonbaar en significant beter. De concentratie is hoger, het incasseringsvermogen groter en de creativiteit neemt ongekende vormen aan. Daarnaast zal een tevreden thuisfront minder snel klagen bij het soms onvermijdelijke overwerk. En zonder druk per voicemail of Whatsapp werkt het toch een stuk prettiger.

Mijn advies: wees niet bang om taken anders in te vullen, frequenties van sommige rapportages te verlagen en vooral af en toe nee te zeggen. Het stellen van de juiste prioriteiten draagt bij aan tevreden collega’s, een gelukkig gezinsleven en last-but-not-least een veel hoger niveau van de eigen werkzaamheden. Je moet het alleen even durven.