Money Matters: Smetvrees

“Als het goed gaat, mag de CEO de jaarcijfers presenteren, als het slecht gaat de CFO.” Het is een wrang grapje onder bestuurders, maar er zit wat in.

De CEO houdt ervan wijdse strategische vergezichten te schilderen ten overstaan van de pers. Hij is een aimabele en charmante man. Als de onderneming goed boert, ontvouwt hij met veel enthousiasme nieuwe groeiplannen en somt hij de bedragen op die hij de komende tijd wil te investeren. Hij is een dromer, een bouwer en een bonvivant. Niet iemand om slecht nieuws te presenteren. Je geeft Paul de Leeuw ook niet de hoofdrol in een treurspel.

Nee, dan de CFO. Als het goed gaat met het bedrijf beleeft hij een existentiële crisis. Er is geld genoeg, de CEO heeft volop ideeën waar het aan kan worden uitgegeven – zijn rol is beperkt tot wandelende portemonnee. Maar als het slecht gaat, is hij in zijn element. Als vanzelf krijgt hij de verantwoordelijkheid over allerlei bezuinigingsmaatregelen, want niemand weet beter dan hij waar bespaard kan worden.

Logisch dus dat de financieel directeur de pers te woord mag staan als een bedrijf minder goed gaat. Alleen … maar al te vaak is het bar en boos gesteld met zijn communicatieve vaardigheden richting pers. De meestgemaakte fout is wel dat de CFO journalisten afhoudt of zelfs in het geheel niet te woord wil staan. Als er net een belangrijke overname is gedaan, een fabriek geopend of een miljoenenorder gescoord, ben je als journalist natuurlijke van harte welkom. Maar het hoeft maar even tegen te zitten of de CFO heeft een spontante smetvrees voor de pers ontwikkeld. “Geen commentaar”, heet het dan. En: “We zijn net bezig met de niet-geconsolideerde kwartaalcijfers.” Gelooft u het zelf?

Op zich begrijpelijk. Iedereen vertelt het liefste succesverhalen en als het even tegenzit hebben we allemaal de neiging om ons op de vlakte te houden. Alleen: de pers (of liever gezegd het publiek, veelal de aandeelhouders van het bedrijf in problemen) is zeker zo geïnteresseerd in slecht nieuws. Vertel het ze dan, beste CFO, in plaats van koppig te blijven zwijgen. Voor u het weet gaan die journalisten toch aan de schrijverij en bent u de regie over het nieuws volledig kwijt.

Dat niet alleen: het is helemaal niet zo erg als u eens een steekje laat vallen. Heus, niemand gelooft meer dat een leider van een bedrijf over een welhaast bovenmenselijke onfeilbaarheid moet beschikken. De macho-manager is uit, dat weet u onderhand toch wel. Men sympathiseert nu juist met menselijke leiders die eerlijk uitkomen voor hun zwakheden. En wees nu eerlijk: het is toch ook in uw eigen voordeel? Het is voor u toch ook beter om te leren van uw fouten dan hardnekkig te ontkennen dat u überhaupt fouten heeft gemaakt? Praat er dus over als het weer eens mis is. Nodig eens een journalist om uw hart uit te storten. Stuur persberichten rond in zwartomrande rouwenveloppen. Vertel in uw jaarverslag hoe slecht u er werekelijk voorstaat.

Het is misschien even wennen, maar zoals de filosoof Friedrich Nietzsche al zei: Wat je niet doodt, daar word je alleen maar sterker van.