Kapitaal gezocht!
Het financieringsvraagstuk is voor ondernemingen vandaag de dag extra interessant. De kredietcrisis heeft behoorlijk huisgehouden. Banken zijn niet alleen terughoudend met het verstrekken van leningen aan elkaar, maar ook aan andere marktpartijen.
Vormt private equity dan misschien een alternatief als u een kapitaalverschaffer zoekt? Tot een jaar geleden groeiden de bomen tot in de hemel en kon je altijd wel een geïnteresseerde investeerder vinden. Momenteel is dat een ander verhaal, nu private equity door de kredietcrisis in zijn eigen crunch lijkt te zijn geraakt.
Omdat het nu niet meer mogelijk is om de leverage te creëren die ze willen, krijgen de investeerders hun modellen niet meer rondgerekend en lopen potentiële transacties stuk op de prijs.
Dit heeft met name een sterke rem gezet op grote transacties (boven de één miljard euro), waarbij een extra probleem is dat banken de leningen niet doorgeplaatst krijgen bij andere investeerders, en het niet wenselijk wordt geacht het risico volledig op hun eigen balans te nemen.
Maar ook bij kleinere transacties hanteren banken minder gunstige voorwaarden dan voorheen, waardoor private equity-investeerders ook in dit segment momenteel regelmatig de boot missen.
OP ROOD
Een aandelenemissie dan, of wellicht een beursgang? Ook daar staan de seinen nu even op rood. De afgelopen maanden zijn beursgangen in voorbereiding en masse afgeblazen en uitgesteld.
De enige grote aandelenemissies die plaatsvinden zijn veelal claimemissies of onderhandse plaatsingen bij de bekende sovereign wealth funds, die niet gebeuren vanuit kracht, maar vanuit zwakte.
Het zijn vooral de internationale grootbanken die hun financiële positie willen versterken na alle mega-afboekingen in de afgelopen maanden. De bestaande aandeelhouders hebben de verwatering maar voor lief te nemen. Voorstanders van IPO’s zullen ongetwijfeld wijzen op de enige beursgang van betekenis in de westerse wereld dit jaar, Visa.
Een onderneming die nota bene zijn geld verdient met creditcards. Hoewel deze beursgang een succes werd genoemd, kun je hier toch vraagtekens bij zetten. Hoe groot was de discount die de verkopende aandeelhouders – met name Amerikaanse grootbanken – moesten incasseren?
Speelden er wellicht ook andere motieven mee om de beursgang door te zetten? In ieder geval lijkt ook het ogenschijnlijke succes van de beursgang van Visa de aandelenmarkt geen duw in de rug te hebben gegeven.
Ten slotte zijn er natuurlijk de oude vertrouwde strategische partners: de partijen die tot een jaar geleden niet meer aan bod kwamen. Zijn die dan nu de beste optie als u een bedrijfsonderdeel wilt verkopen? Ze betalen nu de hoogste multiples in de markt en als we de banken mogen geloven, is er zeker nog meer dan voldoende activiteit in deze markt.
Bijkomend voordeel kan zijn dat een strategische partner door middel van kennis, ervaring en natuurlijke synergie de uitvoering van de strategie extra kan versnellen. Daar staat uiteraard tegenover dat er vaak op zelfstandigheid en managementzeggenschap moet worden ingeleverd.
Dit laatste is echter niet voor elke onderneming gewenst, en welke prijs wilt u dan voor die zeggenschap betalen? Al met al is geen van de bovengeschetste mogelijkheden op dit moment ideaal.
Mocht u het zich kunnen permitteren en hebt u geen hijgerige aandeelhouders in uw nek, dan is het misschien goed om te wachten op minder turbulente tijden. Alleen hoe lang? Dat weet nou net even niemand.
José Tijssen is managing director van Citigate First Financial