Hoezo, het systeem?

De financiële wereld kampt met een bijna soortgelijke kwestie. Het creëren van aandeelhouderswaarde is sinds jaar en dag een fundamentele maatstaf, maar de laatste tijd leidt dat principe tot weinig goeds. Heeft ook dit systeem zijn beste tijd gehad?

Je zou het bijna denken, nu zelfs Jack Welch ‘om’ lijkt te zijn. Begin jaren tachtig al legde hij zich als CEO van GE nagenoeg volledig toe op het maximaliseren van de kwartaalwinsten. Aandeelhouderswaardecreatie was zijn mantra.

Onlangs bekende hij dat dit het ‘domste idee aller tijden’ was geweest. Je kunt natuurlijk ook overdrijven. Het heeft geen pas, vind ik, om nu maar de beschuldigende vinger uit te steken naar ‘het systeem’.

Het spelsysteem van Ajax is ook niet op voorhand fout. Wel kun je je afvragen of technische staf en spelers zich er momenteel op een juiste manier van bedienen. Het systeem van aandeelhouderswaardecreatie de rug toekeren is een heilloze weg.

Delta Lloyd, het bedrijf waarvoor ik werk, houdt in dat opzicht ook stevig vast aan een helder doel, namelijk geld verdienen voor onze klanten en voor onszelf. Onze rol van aandeelhouder verschilt niet eens zoveel van de taken die de technische staf van een voetbalclub behoort uit te voeren.

Wij kijken verder dan de eerstvolgende wedstrijd. En we selecteren spelers die een ware passie voor het spel combineren met de kennis en kunde om de competitie tot in lengte van jaren aan te voeren.

VERKORTE HORIZON
Dit klinkt als een promotiepraatje, maar zo is het niet bedoeld. Ik geloof heus dat de recente financiële crisis voor een groot deel is veroorzaakt door de verkorte horizon die zowel topmanagers als aandeelhouders in het laatste decennium en masse zijn gaan toepassen.

Nogal wat aandeelhouders hadden uitsluitend oog voor het opkrikken van de winst in het lopende kwartaal. Terwijl veel managers gedreven werden door een stelsel van bonussen en aandelenopties dat evenzeer gestoeld was op de baten van morgen en overmorgen.

Geruime tijd hield deze symbiose stand, maar de implosie in het najaar van 2008 was er niet minder om. Nogal wat aandeelhouders hebben als technische staf hun rol verzaakt.

Als reactie daarop zie je momenteel een snel toenemende reguleringsdrift bij allerlei overheden. Je kunt je afvragen of dat wel de beste methode is om ‘het systeem’ overeind te houden.

Wat mij betreft ligt de sleutel voor een oplossing bij de technische staf en de spelers. Vertrouwen is het enige solide redmiddel, vertrouwen tussen aandeelhouder en management. Dat valt alleen te bereiken als er sprake is van een langdurige relatie.

Bij Delta Lloyd Asset Management investeren we uitsluitend in ondernemingen voor de lange termijn. Alleen dan leer je je deelnemingen goed kennen. En alleen dan kun je de managers van die ondernemingen naar behoren adviseren over zaken die de corporate governance betreffen.

Met het systeem is niks mis. Mits er sprake is van een juiste wisselwerking tussen spelers en technische staf.

ALEX OTTO is directeur beleggingen bij Delta Lloyd Asset Management