Grote Corus nu in kleinere handen

Corus valt na een maandenlange strijd in Indiase handen. Hoe nummer 8 op de ranglijst van staalbedrijven in handen komt van nummer 55.

Via een veiling eindigt de machtstrijd om het Brits-Nederlandse staalconcern Corus op een unieke wijze. Bijzonder genoeg is niet Corus de initiatiefnemer van de veiling, maar het Britse Takeover Panel, een onafhankelijke instelling zonder Nederlandse evenknie.


Tata Steel en Companhia Siderúrgica Nacional (CSN) mochten in maximaal negen rondes bieden. Elk bod moest minimaal 5 pence per aandeel hoger liggen dan het vorige bod. Tata Steel eindigt met een bod dat 5 pence hoger is dan bod van CSN, dat 603 pence per aandeel bedroeg. Dat komt neer op een totaal bod van GBP 5,75 miljard, ofwel ruim EUR 8,7 miljard. Inclusief opties en obligaties waardeert Tata Steel het Brits-Nederlandse staalconcern op ongeveer GBP 6,2 miljard (EUR 9,4 miljard).


De veiling is een historische gebeurtenis. Slechts twee maal eerder in de recente Britse historie werd de nieuwe eigenaar van een bedrijf op een gelijke manier bepaald.


CORUS HUWELIJK
De overname met Tata Steel vormt ook de afsluiting van het minder gelukkige huwelijk tussen het voormalige British Steel en Koninklijke Hoogovens, die in 1999 tot Corus fuseerden. De Britse fabrieken zijn sterk verouderd en draaien verlies, terwijl de Nederlandse hoogovens in IJmuiden op tijd zijn gemoderniseerd en goed lopen.


Zomer 2002 dient een volgende fusie aan en het Braziliaanse CSN komt voor het eerst in beeld. De zaak lijkt beslist, maar wordt in november van dat jaar afgeblazen vanwege de slechte economische situatie wereldwijd. Met de komst van de Fransman Philippe Varin in 2003 komt Corus in rustiger vaarwater terecht. Hij weet de al jaren verlieslijdende staalcombinatie er bovenop te helpen, maar Corus is niet kapitaalkrachtig genoeg om zelf op overnamepad te gaan.


Maart 2006 gonzen de eerste overnamegeruchten. Het Russische staalbedrijf Evraz schijnt belangstelling voor het Brits-Nederlandse staalbedrijf te hebben. Pas een half jaar later volgt er een serieus bod en wel van Tata Steel, een bod van EUR 6,1 miljard. Nota bene nog steeds 3,3 miljard minder dan het uiteindelijke bod. CSN komt in november met een tegenbod van EUR 6,4 miljard.


In de laatste maand van het jaar wordt de spanning verhoogd: Tata EUR 7 miljard, CSN EUR 7,3 miljard. Daarop stelt het Britse Takeover Panel het ultimatum van 30 januari. De strijd wordt beslist middels een eenvoudige veiling van een staalconcern dat 18 miljoen ton staal per jaar produceert en dat in totaal 41.100 werknemers telt.


EEN KLEINERE TATA STEEL
Tata Steel is met een jaarlijkse productie van 4,4 miljoen ton staal en een 55 plaats op de wereldranglijst van  staalbedrijven stukken kleiner dan Corus. Maar groot betekent niet automatisch winstgevend en de winstgevendheid voor Corus bleef achter bij die van concurrenten, ondanks stevige saneringen bij Corusfabrieken in het Verenigd Koninkrijk.


Tata Steel is kleiner, maar maakt tevens deel uit van het Tata-conglomeraat, dat ook auto’s, thee en horloges maakt. De strijd is beslecht, maar voor Corus is het overnamehoofdstuk nog niet afgesloten. Tata Steel betaalt de overname voor een groot gedeelte met geleend geld. Dat betekent dat Corus straks zelf de rente moet betalen en niet hoeft te rekenen op grote investeringen de komende jaren. Tenminste, dat is de verwachting.


‘Staalsector blijft onrustig’
Analist Jurriaan Hofman (IRIS Research) verschafte beleggers van de nodige inzichten tijdens de spannende overnamestrijd met Corus als inzet. Hofman concludeert nuchter: ‘Het was redelijk voorspelbaar dat Tata Steel niet zou opgeven.’


Hofman zag de overnamestrijd echter niet aankomen: ‘Corus één van de minst winstgevende bedrijven in de staalsector is en daarom niet het aantrekkelijkste bedrijf is om over te nemen. Bovendien stond het bedrijf al lange tijd te koop maar had al die tijd niemand belangstelling getoond om het over te nemen. Een jaar geleden was het daarom logisch te verklaren dat Corus geen overnamekandidaat zou vinden.’


Zeer gunstig voor Corus is dat de staalsector in beweging, maar ook in ontwikkeling is. Hofman: ‘De sector is behoorlijk versnipperd. Mittal Steel is bijvoorbeeld drie keer zo groot als de nummer twee. Met een overname van Corus, achtste onder de mondiale staalfabrikanten, konden bieders in een keer een enorme sprong in de sector verwezenlijken. Bovendien was Corus de laatste Westerse staalfabrikant die nog te koop stond.’


Daarbij kwam dat de gehele staalsector van de opkomst van China als grote afnemer van staal profiteert. Hierdoor is de gemiddelde groei van de jaarlijkse wereldstaalproductie gestegen van 1 naar ongeveer 5 procent. Een andere positieve factor voor de sector is de toenemende consolidatie, geleid door Arcelor Mittal.


Hofman: ‘Dit heeft een positief effect op de staalsector omdat staalproducenten nu beter in staat zijn hun aanbod af te stemmen op de vraag, waardoor de staalcyclus een gematigder verloop krijgt en staalproducenten winstgevender blijven over de hele staalcyclus. In dit alles geeft een overname van Corus toegang tot de Europese markt, maar ook de Amerikaanse. Daarnaast heeft Corus zeer hoogstaande productietechnologie, interessant voor Tata Steel.’


DIEP IN DE BUIDEL
Voor beleggers en het aandeel Corus was de strijd gunstig. Voor het personeel is de overname nadelig, verwacht de analist. Tata Steel moet diep in de buidel tasten om de overname te financieren. Hofman: ‘Corus wordt nu zelf met de schuld opgezadeld. Een zo conservatief mogelijke overname zou het gunstigst zijn, maar voor de aandeelhouders is puur het bod in contanten interessant. Vandaar dat ze in zee gaan met Tata Steel.’


CSN of Tata Steel. Dat was afgelopen maand de grote vraag. Hofman beschouwde beide staalfabrikanten als goede partners voor Corus. ‘De combinatie met CSN kon sneller grote kostenbesparingen opleveren omdat CSN direct goedkope ijzererts aan Corus kan leveren.


CSN is minder kapitaalkrachtig, maar maakt meer winst en kon volgens onze berekeningen USD 300 miljoen kostenbesparingen opleveren en door levering van ijzererts daarbovenop USD 450 miljoen. Ook in een combinatie met Tata Steel is ongeveer USD 300 miljoen kostenbesparingen mogelijk. Vanaf 2010 kunnen hier aanvullende besparingen bijkomen door levering van goedkope halffabrikaten. Hofman blijft de sector zeer nauwlettend volgen.


‘Het is vooral nu een zeer interessante sector. Deze zal erg in beweging blijven. Ook de opkomst van China zorgt voor schaalvergroting. Ik verwacht een verdergaande consolidatie. Kortom: het blijft onrustig.’

Gerelateerde artikelen