Even aankloppen bij de aandeelhouders…

Een claimemissie is een bijzondere vorm van een uitgifte van aandelen. Het verschil met een gewone emissie is dat de aandelen bij een claimemissie enkel beschikbaar zijn voor houders van reeds uitgegeven aandelen (doordat aan deze aandeelhouders een claimrecht wordt toegekend).

Kortom, bij een claimemissie versterkt de vennootschap haar eigen vermogen en kaspositie, waarbij de bestaande aandeelhouders de mogelijkheid krijgen aandelen tegen korting te kopen, zonder dat ze daarbij last hebben van verwatering.

Soms gebeurt dat uit ‘weelde’ – bv. bij een zgn. ‘sub-ten emissie’. Het wordt ook wel versnelde bookbuilding genoemd – daarbij kunnen grote aandeelhouders hun belangstelling melden voor het kopen van nieuwe aandelen; het opgehaalde bedrag mag niet groter zijn dan 10% van het uitstaande aandelenkapitaal. Je hoeft er geen prospectus voor uit te geven, het is sneller en goedkoper. Voor groeiende bedrijven – zoals CM.com en Basic-Fit is dit aantrekkelijk. Het schept zicht op waarderealisatie, samen met de bestaande aandeelhouders.

Win/win propositie.

De andere variant is niet uit ‘weelde’ – dan gaat het om de pijn van waardevernietiging te delen met de bestaande aandeelhouders. Au! Dan is het uit armoede om de hand op te houden bij de aandeelhouders. De Amerikaanse superbelegger Warren Buffett stelde het ooit fraai: ‘Als het waterpeil zakt, zie je wie er geen zwembroek aan heeft’. Bv. Fugro, of BAM en BCD Travel. Of Air France-KLM…

Win/probably lose situatie.

Als een bedrijf zo een claimemissie doet, dan vraagt het haar aandeelhouders om over de problemen op korte termijn heen te kijken. Als duidelijk kan worden gemaakt dat er een tijdelijk probleem is, dan is het mogelijk gunstig om mee te doen. Immers, bij de uitbraak van de corona-pandemie heeft elk bedrijf het Handboek Crisis uit de kast gehaald: dividenden zijn ingehouden, investeringen zijn al dan niet tijdelijk bevroren, de stofkam is door de kosten gehaald, waar mogelijk is bij de overheid de hand opgehouden, en er is fors bijgeleend op de bestaande kredietfaciliteiten. Nu de tweede golf manifest is, mogelijk minder diep ingrijpt maar waarschijnlijk langer duurt, is er geld nodig. Dat kan voordelig uitpakken…

Er moet geld in kas, en de opgelopen schulden moeten omlaag – het woord ‘zombiebedrijven’ spookt al door de financiële pagina’s… Alternatief voor het verlagen van schulden is mogelijk een grote herstructurering, of het verkopen van bedrijfsonderdelen. Echter, dat duurt langer, en gaat mogelijk (en waarschijnlijk) uiteindelijk juist ten koste van de toekomstige verdiencapaciteit. Het zal niet onmiddellijk stormlopen met claimemissies de komende maanden. Maar een beetje op weg in 2021 zal er stevig op de deur worden geklopt bij de aandeelhouders.

Door Leo van de Voort. Hij is bestuursadviseur bij Fuel for Living Strategies, voormalig directeur corporate finance Kempen & Co en co-auteur van het boek Risicovreugde.