(Deel II) Wanneer wordt het COP16-akkoord verplicht?

De COP16-akkoorden en de doelen van het Global Biodiversity Framework worden niet direct verplicht voor bedrijven, omdat de uitkomsten van COP16 eerst moeten worden omgezet in nationale wetgeving door de individuele landen. Wanneer deze verplichtingen wettelijk bindend worden, hangt af van hoe en wanneer elk land de akkoorden implementeert, wat vaak meerdere jaren kan duren. De EU krijgt daarin een rol maar het is nog onduidelijk welke. Wel gaat de EU miljarden beschikbaar stellen voor biodiversiteit. Deel II in een serie van twee. Het deel I verscheen eerder deze week.

• COP16-akkoorden vereisen nationale wetgeving voor bedrijven
• Rapportageverplichtingen moeten tegen 2030 volledig worden nageleefd
• Verplichtingen voor biodiversiteit worden geleidelijk ingevoerd tot 2030.

De COP16-akkoorden worden verwacht aanzienlijke financiële implicaties te hebben voor Europese bedrijven, vooral nu landen werken aan de implementatie van de verplichtingen van het Global Biodiversity Framework (GBF) in nationale wetgeving. Hoewel de specifieke kosten zullen variëren per land en sector, zijn er verschillende belangrijke factoren die het totale financiële landschap beïnvloeden. [Artikel gaat verder na de volgende alinea]

1. Implementatiekosten: Bedrijven moeten mogelijk investeren in nieuwe technologieën en praktijken om te voldoen aan de biodiversiteitsnormen. Dit kan onder andere het ontwikkelen van duurzame toeleveringsketens, het uitvoeren van biodiversiteitsimpactbeoordelingen en het toepassen van natuurgebaseerde oplossingen omvatten, die essentieel zijn om de milieueffecten te verminderen.

2. Rapportageverplichtingen: De akkoorden benadrukken transparantie, wat vereist dat grote bedrijven de biodiversiteitsgerelateerde risico’s en effecten openbaar maken. Dit kan leiden tot verhoogde administratieve kosten terwijl bedrijven hun rapportagesystemen aanpassen aan deze nieuwe verwachtingen, vooral in de EU, waar strenge duurzaamheidsrapportage normen worden verwacht.

3. Financiële mechanismen en prikkels: Als onderdeel van de COP16-verplichtingen zal er waarschijnlijk een toename zijn van de financiële middelen die worden gericht op biodiversiteitsinitiatieven. De EU verdubbelt zijn externe financiering voor biodiversiteit tot €7 miljard, wat bedrijven kan ondersteunen bij de overgang naar duurzamere praktijken.

4. Langdurige economische voordelen: Hoewel de initiële kosten van naleving hoog kunnen zijn, is de nadruk op biodiversiteit ook gekoppeld aan lange-termijn economische veerkracht. Ecosysteemdiensten zijn cruciaal voor veel sectoren, en investeren in biodiversiteit kan de duurzaamheid van deze hulpbronnen verbeteren, wat uiteindelijk de economie als geheel ten goede komt. [Artikel gaat verder na de volgende alinea]

Tijdspad

Belangrijke data en factoren die invloed hebben op wanneer de COP16-verplichtingen verplicht worden, zijn onder andere:

1. Tijdslijnen voor nationale wetgeving: Landen die de akkoorden bij COP16 hebben ondertekend, worden geacht de biodiversiteitsdoelen de komende jaren in hun Nationale Biodiversiteitsstrategieën en Actieplannen (NBSAP’s) op te nemen. Dit kan nieuwe wetten vereisen of aanpassingen aan bestaande milieuregels, vooral in landen die biodiversiteitsbescherming prioriteren.

2. Rapportageverplichtingen van Doelstelling 15 tegen 2030: COP16 Doelstelling 15 vraagt grote bedrijven en financiële instellingen om biodiversiteitsgerelateerde risico’s en impact openbaar te maken. Sommige landen, vooral in de EU, kunnen de komende jaren rapportageverplichtingen invoeren, maar volledige naleving wordt verwacht tegen 2030. Zo werkt de EU al aan normen voor duurzaamheidsrapportage door bedrijven, waarbij biodiversiteitsgerelateerde rapportages naar verwachting zullen aansluiten op COP16.

3. Geleidelijke invoering (2025-2030): COP16 roept ook op tot het opschalen van financiële middelen voor biodiversiteitsinitiatieven tegen 2025, met een focus op biodiversiteitskredieten en andere financiële prikkels voor natuurbehoud. Naarmate deze financiële mechanismen operationeel worden, zullen bedrijven naar verwachting geleidelijk toenemende verplichtingen krijgen richting 2030, wanneer de meeste biodiversiteitsdoelen moeten zijn bereikt.