(Deel I) Duurzaamheidsdata voor financial managers

Een recent onderzoek in opdracht van de Europese Commissie werpt licht op de groeiende rol van duurzaamheidsgerelateerde ratings, data en onderzoek in de financiële wereld. De studie (‘Study on Sustainability-
Related Ratings, Data and Research‘), uitgevoerd in november 2020, schetst een beeld van een ontwikkelende markt voor duurzaamheidsproducten en -diensten. Met de toenemende focus op verantwoord investeren, wordt de vraag naar betrouwbare duurzaamheidsinformatie steeds groter. Dit heeft geleid tot een toename van het aantal spelers in de markt en een golf van fusies en overnames.

• Duurzaamheidsratings cruciaal voor groeiende markt verantwoord investeren
• Bedrijven besteden 1,5 fte aan duurzaamheidsrapportage en ratings
• CFO’s moeten focussen op kwaliteit en transparantie duurzaamheidsdata

Het rapport belicht de complexiteit van duurzaamheidsrapportage, de behoefte aan verbeterde datakwaliteit en transparantie, en de toenemende druk op bedrijven om uitgebreide duurzaamheidsinformatie te verstrekken. [Artikel gaat verder na de volgende alinea]

1. Toenemend belang van duurzaamheidsdata

De snelle groei van duurzame en verantwoorde investeringsstrategieën zal naar verwachting doorzetten. Toegang tot kwalitatief hoogwaardige duurzaamheidsgerelateerde data is hiervoor cruciaal. Als CFO is het belangrijk om te erkennen dat duurzaamheidsinformatie steeds belangrijker wordt voor investeerders en andere stakeholders.

2. Hoge kosten en tijdsinvestering voor bedrijven

Bedrijven besteden gemiddeld 316 dagen per jaar aan het opstellen van duurzaamheidsrapportages en 155 dagen aan het reageren op verzoeken van ratingbureaus. Dit komt neer op ongeveer 1,5 fulltime medewerker. Voor CFO’s betekent dit dat er significante middelen moeten worden vrijgemaakt voor duurzaamheidsrapportage en -ratings.

3. Behoefte aan verbeterde datakwaliteit en transparantie

Investeerders en bedrijven geven aan dat er behoefte is aan betere datakwaliteit, meer transparantie in methodologieën, en een sterkere focus op sectorspecifieke materiële kwesties. CFO’s zouden moeten overwegen hoe ze de kwaliteit en transparantie van hun eigen duurzaamheidsrapportages kunnen verbeteren om aan deze vraag te voldoen.