Analyse: Een andere kijk op due diligence

fallback
Due diligence, discounted cashflow of negatief eigen vermogen - het zijn voor de CFO bekende begrippen die tot zijn dagelijkse taalgebruik behoren. Voor hem gesneden koek. Maar hoe is het gesteld met de persoonlijke due diligence van de CFO?

CFO’s zijn over het algemeen rationele mensen, die als puntje bij paaltje komt, toch vooral vertrouwen op de cijfers en de analyse daarvan. Ondernemingsgewijs kan iets als het ‘financieel mogelijk is’. Of niet. Onmiskenbaar het prerogatief van de CFO. Vaak is er vanaf de buitenkant geen speld tussen te krijgen. Due diligence wijst dat ook bijna altijd uit, de uitzonderingen daargelaten. Het is de ultieme verantwoordelijkheid van de CFO dat de cijfers kloppen en de onderneming financieel gezond is.

Beroepshalve is er dus alle aandacht voor analyses, controles, zwakke plekken of verborgen (gehouden) gebreken. Maar vergelijk dat eens met uw persoonlijke situatie. Bent u ook zo iemand die denkt dat de meeste kwalen wel vanzelf overgaan? Of die liever de symptomen onderdrukt dan op zoek te gaan naar de werkelijke oorzaak? Staat u überhaupt wel eens stil bij uw persoonlijke due diligence? Hoeveel CFO’s zullen zich jaarlijks medisch laten keuren? En dan bedoel ik niet even de bloeddruk op laten meten of naar de longen luisteren. Ik bedoel echt uitgebreid onderzoek. Het laten doorlichten van mogelijke zwakke plekken, stilstaan bij leefgewoonten, voeding, inspanning en ontspanning. Kortom, de hele santenkraam. Ik denk dat het aantal bedroevend laag zal zijn.

In de Londense City behoort een jaarlijkse checkup, betaald door de werkgever, plus een fikse subsidie op het lidmaatschap van de sportclub voor alle medewerkers vaak tot de standaard arbeidsvoorwaarden. Daar beperkt men zich dus niet tot de leden van de Raad van Bestuur alleen. Ook medewerkers komen in aanmerking voor een fysieke keuring. Omdat voorkomen nog altijd beter is dan genezen. Wie wel eens een medewerker langdurig ziek thuis heeft gehad, weet hoe de kosten daarvoor oplopen, zeker voor kleine en middelgrote ondernemingen.

Een eerste kleine stap zou een fysiotherapeut op afroep kunnen zijn, die ter voorkoming van lichamelijke klachten periodiek een rug-, schouder- of armmassage doet van vijftien minuten. Bij mij op kantoor een gegarandeerd succes, waar veel medewerkers graag gebruik van maken. Ik zie het dus niet alleen als een investering in uzelf. Wist u dat 58 procent van alle communicatie wordt bepaald door uw lichaamstaal, 35 procent door uw intonatie en slechts 7 procent door de inhoud?

Zou het dan niet kunnen zijn dat gesprekspartners eerder doorhebben dat u niet lekker in uw vel zit? En zou dat ook niet de reden zijn dat sommige mediatrainers – weliswaar vanuit een andere invalshoek – veel nadruk leggen op uw persoonlijkheid, karakter en uw functioneren als mens? Ik geef toe, dat klinkt best wel zweverig, zeker voor rationeel ingestelde mensen. Maar is het zo gek om te veronderstellen dat uw lichamelijke gesteldheid onbedoeld nadelig zou kunnen uitwerken op uw functioneren, zowel intern als extern?

In zijn onlangs verschenen dichtbundel Underperformer strooit collega Erik Jan Harmens kwistig met financiële termen in gedichten die juist helemaal niets met de financiën van een onderneming te maken hebben. Hierdoor ga je door een hele andere bril naar deze termen kijken. Waar zou bijvoorbeeld een negatief eigen vermogen op het persoonlijk vlak toe kunnen leiden…?

Dorothee van Vredenburch, managing director van Citigate First Financial

Gerelateerde artikelen