Alternatieve financiering werkkapitaal: vlottende activa als basis

In de VS, Groot-Brittannië en Duitsland behoort dit echter al lange tijd tot de algemeen geaccepteerde vormen van werkkapitaalfinanciering, waarvan ook zeer grote corporates gebruik maken. Inmiddels wint deze vorm ook in Nederland (mede als gevolg van de kredietcrisis) steeds meer terrein.

door Bob Huuskes

Wat is het??
‘Alternatieve’ werkkapitaalfinanciering is gekoppeld aan de vlottende activa van de onderneming. De financiering vindt plaats vanuit de assets van een bedrijf met de debiteuren als kern en met een mogelijke uitbreiding naar de voorraden.

Hoge financiering op debiteuren
Het belangrijkste verschil met ‘traditionele’ financiering is dat in dit geval tot 90% op debiteuren kan worden gefinancierd. Bij banken ligt dit percentage op maximaal 70%. Indien de debiteurenportefeuille bijvoorbeeld 1.500.000 euro bedraagt, kan de bank dus een maximum krediet van 1.050.000 euro verstrekken. Met financiering vanuit de assets is dat maximaal 1.350.000 euro.

Bij financiering op voorraden ligt het maximum op 70% tegenover 40% bij banken. Een ander verschil is banken doorgaans naar de resultaten in het verleden kijken. Een verstrekker van assetgerelateerde werkkapitaalfinanciering kijkt naar groeimogelijkheden in de toekomst en naar de toekomstige cashflow. Hij volgt de toekomstige ontwikkeling van de debiteurenportefeuille op dagelijkse basis nauwkeurig en treedt pro-actief adviserend op als er iets mis dreigt te gaan.

Bij welke signalen is het interessant?

1. Wanneer sterke groei plaatsvindt (+10%)

2. Wanneer er sprake is van inkoop in het buitenland die moet worden voorgefinancierd

3. Wanneer het eigen vermogen in verhouding achterblijft bij de omzet

4. Wanneer er sprake is van buitenlandse afnemers

5. Wanneer er sprake is van expansie door overnames

Sterke groei en voorfinanciering
Iedere ondernemer droomt ervan een mooie deal te sluiten die zijn omzet een enorme boost geeft. De gangbare financieringsmogelijkheden zijn echter niet op plotselinge sterke groei ingericht, waardoor ondernemers in die situatie vrijwel zeker tegen een liquiditeitsprobleem oplopen.

Zeker in deze tijd, waarin de betalingstermijnen steeds maar verder worden verlengd, kan dat probleem nog sneller ontstaan. Stel bijvoorbeeld dat een middelgrote handelsonderneming in kleding probeert ‘binnen te komen’ bij een grote landelijke warenhuisketen. Deze onderneming behoort zich op dat moment van twee dingen zeer bewust te zijn: er zal sprake zijn van een enorme voorfinanciering vanwege de grote bulkaanvragen én er zal na levering sprake zijn van betalingstermijnen van tussen de 60 en 120 dagen.

__________________________________________________________________________________

In 2 dagen alle aspecten van werkkapitaal optimalisatie
Realiseer een structureel betere cashpositie en bepaal de optimale financieringsconstructie. Ontdek in twee dagen alle aspecten van werkkapitaal analyse, performance indicatoren en optimalisatie tijdens de masterclass Strategisch Werkkapitaal Management. Meld u direct aan.

__________________________________________________________________________________

De handelsonderneming zal vermoedelijk met zijn bank een financiering hebben afgesproken die gebaseerd is op zijn eigen algemene leverings- en betalingsvoorwaarden. Daarin is zonder twijfel een veel kortere betalingstermijn opgenomen en daardoor ontstaat onherroepelijk een liquiditeitsgat. De grote winkelketen zal namelijk altijd zijn inkoopvoorwaarden aan de leverancier willen opleggen. Overigens kan hij zich daar al op voorbereiden door op de website van de winkelketen de actuele inkoopvoorwaarden te bestuderen.

Inkoopcondities minder gunstig
Wanneer de leverancier aan de inkoopvoorwaarden van de winkelketen kan voldoen en de deal wordt gesloten, dan zal hij zijn inkoop moeten gaan afstemmen met zijn producenten. Als gevolg van de kredietcrisis zijn met name in Azië de inkoopcondities aanzienlijk minder gunstig geworden, hetgeen onder andere inhoudt dat op account inkopen vrijwel niet meer mogelijk is. De leverancier zal zijn inkoop dus vooruit moeten betalen aan de producent. Daarmee wordt een forse aanslag gepleegd op de kredieten die zijn bank bereid is te verstrekken.

Daar komt bij dat er gemiddeld vier maanden verstrijken tussen het moment van bestelling en de daadwerkelijke levering. De goederen moeten immers worden geproduceerd, zijn gemiddeld zes weken onderweg, moeten bij aankomst worden ingeklaard en naar de magazijnen worden getransporteerd. Dan moet de levering aan de winkelketen nog beginnen.

Tel daarbij een betalingstermijn op van twee maanden en de ondernemer, die dacht een lucratieve deal met een grote afnemer te hebben gesloten, moet in totaal minimaal een half jaar geduld hebben voordat hij zijn geïnvesteerde kapitaal daadwerkelijk terugziet en zijn winst kan bijschrijven. Als alles goed gaat. Het potentiële tekort aan liquiditeit om deze periode te overbruggen kan worden voorkomen door vooraf de mogelijkheid te onderzoeken van ‘alternatieve’ werkkapitaalfinanciering.

Zelfvertrouwen
Grote handelsbanken spelen steeds meer in op de toenemende vraag naar ‘alternatieve’ werkkapitaalfinanciering. Banken zien financiering op basis van assets als een waardevolle aanvulling op hun eigen instrumentarium en hebben het als extra dienstverlening in hun assortiment opgenomen. Juist doordat de bedrijfsvoering van de onderneming wordt gevolgd, vormt deze manier van financiering ook voor banken een minder groot risico en kunnen zij beter voldoen aan strengere voorwaarden zoals die bijvoorbeeld zijn voorgesteld in Basel III.

Alleen al om die reden zal deze financieringsvorm steeds meer aan belang toenemen. Door het ook nog eens te koppelen aan professioneel debiteurenbeheer, wordt dat een structureel onderdeel van de bedrijfsvoering en nemen de risico’s nog verder af. Wanneer ondernemers deze mogelijkheid in een vroeg stadium overwegen, kunnen zij met veel meer zelfvertrouwen grote klanten proberen binnen te halen.
 
Bob Huuskes is Hoofd New Business van IFN Finance in Rotterdam