Activisme en sprookjes (over Disney & Peltz)

Een overtuiging en uitspraak van Walt Disney was: ‘If you can dream it, you can do it.’ Het kan zomaar het motto zijn van Nelson Peltz, en zijn activistische hedgefonds Trian. Na eerder Kraft Heinz, General Electric, Unilever en DuPont stevig op de huid te hebben gezeten, melde Peltz zich begin 2023 bij mediaconcern The Walt Disney Company. In de maanden ervoor bouwde hij een belang ter waarde van 900 miljoen dollar op in het bedrijf (circa 0,5 procent van de aandelen). Even op de deur kloppen.

Zijn kritiek… Disney heeft de kosten niet in de hand, het doet veel te dure overnames, de strategie op het gebied van video on demand is onduidelijk, de prestaties zijn teleurstellend, opvolging topmanagement is wacky, governance is onduidelijk, en de aandelenkoers is gekelderd…Een bedrijf in een fundamentele crisis, zogezegd (mooi instapmomentje…).

Activistische aandeelhouders
Nu proberen activistische aandeelhouders als Trian geld te verdienen door fors onderpresterende ondernemingen op te schudden (en indien nodig: op te knippen) en de prestaties te verbeteren. Dus de problemen aanzetten, is een beproefde methode: veel lawaai maken en aandacht genereren – aandacht die zorgt dat meer beleggers hopen op prestatieverbetering, en instappen. Met een koers-opdrijvend effect. Media-aandacht is dus essentieel.

Peltz lanceerde daartoe zelfs een speciaal voor dat doel opgetuigde site: ‘Restore The Magic’ – enig gevoel voor humor kan hem niet worden ontzegd. De reactie van Disney was ook scherp en grappig: zij stelde dat Peltz’ expertise in het leiden van zeep- en ketchupfabrikanten hem nog geen specialist in de entertainmentindustrie maakt… Fun fact, als het niet zo serieus was. Immers, de beurskoers van het aandeel Disney is sinds 2022 met klappen tegelijk in elkaar gestort: van bijna 200 dollar per aandeel naar minder dan 100 dollar.

De belangstelling van Peltz deed de beurs wel wat opveren: van circa $ 85 naar $ 113. Maar inmiddels – medio mei 2023 – is het met $ 93 weer bijna terug bij af. Dat doet vooral pijn bij de latere instappers – de uitdrukking ‘greater fool’ is hiervoor gemunt… Peltz constateerde dat er ‘grote scheuren in het vliegwiel zitten’. Maar daar heb je geen kristallen bol uit een sprookje voor nodig. Activisten volgen enkele indices, en die laten bij hun doelwitten vaak een fikse underperformance zien ten opzichte van de markt. Dat kunnen wij ook…

Kassa voor de activist
Maar activisten leven naar een andere uitspraak van Walt Disney: ‘First, think. Second, dream. Third, believe. And finally, dare.’ En daarin onderscheiden zij zich vaak. Kleinere beleggers stappen – vaak met kleerscheuren – uit, activisten stappen in. Het karikaturaal uitvergroten van incompetenties leidt bij de bestuurders die onder druk staan meestal tot forse ingrepen – in casu Disney: 7000 banen verdwijnen, kostenreducties van 5,5 miljard dollar, en perspectief op dividenduitkeringen. Kassa voor de activist.

Maar de daadwerkelijke pijn zit natuurlijk dieper – de koerswinst verdampte dan ook al snel. Cosmetische ingrepen brengen Disney er niet bovenop. Een fundamentele herijking van de strategie, het zorgvuldig afwegen van reële opties en een écht grondige herstructurering zijn noodzakelijk. Blijven film- en tv-activiteiten de kern, of toch, uiteindelijk de streamingactiviteiten van Disney+? En gaat video-dienst Hulu de deur uit. Kortom, een strijd tussen kaskrakers en abonnees. Of zit er een waarlijke kerncompetentie in de combinatie van inhoud, distributie en advertentieverkoop? Zo ja, dan moet die werkelijk beter worden geëtaleerd. En in positieve kasstromen worden omgezet.

Het sprookje is natuurlijk dat de activisten het voor de beleggerscommunity zouden doen. Wat nobel zou zijn. Maar zeker bezijden de waarheid. Hun focus is – én blijft – de eigen positieve kasstroom (betere resultaten, hogere dividenden, koerswinst). Lukte vlot genoeg voor Peltz. En dan vlot weer door.

Activisme ten voeten uit. ‘Restore The Magic’… op de bankrekening.