Met nog een maand of vijf te gaan

fallback
zal de aandacht van Wall Street steeds meer zich gaan richten op de verkiezingen van de machtigste man van de wereld.

Want hoewel er alleen maar een president van de Verenigde Staten wordt gekozen zal deze de komende vier jaar de wereldpolitiek domineren.

GEEN DUIDELIJKHEID
Wie de peilingen volgt zal concluderen dat de uitkomst nog altijd onduidelijk is.
Natuurlijk is George Bush niet meer zo populair als twee jaar geleden het is zeker
niet zo dat hij door de democratische kandidaat Kerry wordt weggevaagd.
Voor beleggers is het belangrijk hoe de Amerikaanse beurzen zullen reageren op
de verkiezingen. Een van de belangrijkste conclusies die getrokken kunnen worden
is dat aandelenmarkten stijgen als de zittende president nog vier jaar verder
mag. Sinds 1900 stijgen de aandelenbeurzen dan met gemiddeld 15,8 %. Echter
als de zittende president verdwijnt dan dalen de markten in dat jaar met 1,4%.
Op zich is dat ook logisch. Immers als de president nog vier jaar verder mag dan
kan men spreken van stabiliteit. En een stabiele politiek geeft aandeelhouders
altijd meer vertrouwen. Een slechte president is een die het economisch verprutst
heeft en die wordt dus niet herkozen.

BUSH OUT
We kunnen ook andersom kijken. Geeft de ontwikkeling van de aandelenindexen
al een indicatie of de president mag blijven zitten? Voor Bush zijn de tekenen
slecht. Immers van de afgelopen zes keer dat de markten daalden in de
eerste vier maanden van een verkiezingsjaar konden vijf keer de zittende president
de verhuisdozen na de verkiezing kunnen pakken. En in de eerste maanden
van dit jaar verloor de Dow Jones index 2,8%. Wat opvalt is overigens dat als de
zittende president is verslagen de markten opgelucht ademhalen en vervolgens
na de verkiezingen met bijna 3% stijgen. Een soort opluchtingsrally derhalve.

POSITIEF
Volgens Tom McClellan van de gelijknamige nieuwsbrief kunnen echter beleggers een positief jaar verwachten. Hij analyseerde zes verkiezingsjaren met een Republikein in het Witte huis. Het patroon is dan telkenmale gelijk. De markt bereikt haar bodem in mei. Daarna komt er een rally die tot begin augustus reikt. Een kortstondig reactie is er tot september om vervolgens weer de stijgende lijn op te pakken tot de verkiezingen. Zoals zo vaak zijn de paralle llen uit de historie interessant maar voorspellen niets. Presidenten worden beoordeeld op hun economische politiek. Dat bleek 12 jaar geleden wel toen zijn vader niet werd herkozen. Nu lijkt dat er voor Bush jr gunstiger uit te zien. Weliswaar is de werkloosheid opgelopen maar in dit jaar zijn er weer vele nieuwe banen gecreëerd. Bovendien groeit de economie nog altijd sterk en is er geen verwoestende inflatie te bekennen. Naarmate het Irak conflict op de achtergrond raakt zal de Amerikaan in het stemhokje dan toch meer waardering opbrengen voor de zittende
president.