De effecten van de tsunami

fallback
De gevolgen van de zeebeving en de daarop volgende tsunami zijn nauwelijks te beschrijven. Het menselijk leed is groot. Niet alleen in Azië maar ook in Europa. Het komt dan wellicht wat klinisch over om hier de gevolgen van deze ramp te beschrijven voor de ontwikkelingen van de financiële markten.

RAMPSCENARIO
Toch moet daar in een beleggernieuwsbrief bij worden stilgestaan. Niets erover meedelen verlicht zeker niet het leed. Wat gesteld kan worden is dat de economische
gevolgen van deze ramp relatief beperkt zijn. Immers een van de rampscenario’s die werden geschreven over de beurs was een tsunami. Deze zou de stad Tokyo treffen. De financiële gevolgen zouden desastreus zijn. Immers Japanners zouden voor de wederopbouw van de metropool geld weghalen uit de Verenigde Staten. Gevolg een forse daling van de dollar, een stijging van de rente en een daling van aandelenkoersen en onroerend goed. Maar nu de tsunami niet Japan heeft getroffen maar een ander deel van Azië reageren beurzen relatief rustig. Sterker nog de meeste beurzen van de getroffen landen zijn gestegen.
De verklaring hiervoor is dat weliswaar de schade groot is maar dat het herstel van deze schade vaak een economische impuls is voor een land.

THAILAND
Dat geldt ook voor de Thaise beurs. In de eerste handelsdag na de ramp dacht men aan een ineenstorten van de beurs zoals in 1997 tijdens de Azië-cris is. Maar
de beurs steeg sinds de ramp met 4%. Dit land kan economisch worden gezien als een groot slachtoffer. Immers de Thaise economie draait voor een groot deel
op het toerisme. Nu er vele hotels en andere vakantieverblijven zijn weggevaagd zullen er minder toeristen kunnen worden ontvangen. Daarnaast vreest men ook dat vele Europeanen het land zullen mijden uit angst voor een nieuwe tsunami. Nu zal dat laatste wel meevallen. Een terroristische aanslag kan de volgende dag
weer plaatsvinden. Deze natuurra mp is een grote zeldzaamheid.

VS
Een land dat snel en adequaat hulp verleende was de Verenigde Staten. Vrijwel direct waren er vliegkampschepen met helikopters die met name in Indonesië hulp gaven. Ook stelde George Bush twee ex-presidenten aan die voor de geld inzameling moesten helpen. En minister van Buitenlandse Zaken Colin Powell
reisde de hele regio af. Cynici stellen natuurlijk dat de Verenigde Staten dit alleen doen om politiek invloed te krijgen. Maar bedacht moet worden dat de visser
die in Atjeh zijn hele hebben en houden verloren zag gaan daar weinig aandacht voor heeft. Een nieuwe boot en een huis zijn voor hem belangrijker. En hij zal die eerder krijgen van een Amerikaanse goede doelen organisatie dan van zijn eigen regering. Als de VS de zaken zo voortvarend blijft aanpakken zal de politieke invloed in de Aziatische regio toenemen. En dat kan bijdragen aan rust
in de regio en dus minder kans op terrorisme. Hoe wrang het ook klinkt de verwoestende tsunami kan voor rust in de wereld gaan zorgen.